486 SPONSALIUM

duos menses permansit. Interea vero temporis Agapitus et Maria Sponsalia antea mutuo inter se contracta roborarunt, sèmel atque iterum ratificarunt, atque varia munuscula ab Agapito puellae oblata fuere, quae Iubenti animo eadem accepit. Attamen mutua eorumdem promissio destituta erat publica scriptura, iuxta prag- maticam Carolinam.

Oborta at vero quaestione inter patrem Mariae, et Tutorem Agapiti, ille filiae matrimonium cum Agapito quominus celebra- retur omnino interdixit. Imo transacto aliquo tempore, Pater acquievit alteri adolescenti expetenti manum Mariae, eamque in uxorem promisit.

Huiusmodi sponsio vix ad aures Agapiti pervenit, illico ad Episcopum, Parochi ministerio, recursum habuit, adducens mu- tuae promissionis, seu sponsalium interpositione]».

Quaestio a pluribus agitata Canonistis et Theologis Hispa- niae, diversimode resolvebatur ob scripturae deficientiam ; ideo Parochus enodandam esse censuit a S. C. C. cui illam detulit. ( 1 )

Disceptatio synoptica.

EA QUAE INNUUNT INVALIDA ESSE SPONSALIA. Pro nihilo ha-

bendum esse sponsalium impedimentum in casu, ex hoc deduci videtur quod receptum in Regno Hispanico est, sponsalia tunc valida et rata censeri, cum in scriptis legaliter redacta fuerint, ad tramites legis 18 lit. 2 lib. 10 Novissimae Recapitulationis - ibi - « in nullo Tribunali Ecclesiastico vel ( Civili) nec sae- culari dominiorum meorum admittentur petitiones de sponsalibus* si non fuerint ista per publicam scripturam promissa » .

Porro sponsalia de quibus nunc quaestio est, scriptura publica cum roborata atque munita haud fuerint, prono veluti alveo fluit, pro infectis habenda esse, iuxta tritum in iure adagium « quae contra ius fiunt * debent utique pro infectis haberi » leg. 5 non

(1) Animadvertas velim, quod S. C.C. sam irent sententiam. Hinc dubia ge- non responderit quaestionibus particula- neralia enodanda proposita fuere quoad ribus, quoniam deerant partes quae di- sponsalia relate ad Carolinam pragmati- recte solutionem peterent; dum Parochus eam in regno Hispanico, arrepta huius solummodo dubium proposuerit, postquam facti occasione. Hispani canonistae et Theologi in diver-