186 APPENDIX II.

Gregorio XVI, iussit Emum Prae- fectum litteras dare ad Ep. R.u- pellensem, quibus educeretur de suspensione iudicii, et certior fieret, s. Sedem cupere, ut Epi- scopi moderatione uterentur et charitate erga rectores succur- salium , neque eos removerent absque aliqua gravi causa. Hae litterae tamen, latet qua de cau- sa, numquam missae fuerunt ab Emo Praefecto eiusdem s. Con- gregationis.

Interea temporis Episcopus Leodiensis (2) anno 1845 eamdem quaestionem s. Sedi proposuit, sub forma casus conscientiae: nempe quaesivit an rectores succursalium paroeciarum obedire obstringan- tur quando Episcopus illos re- vocat aut transfert. En eius verba, u Beatissime Pater. In- » frascriptus Episcopus Leodien- » sis, omni qua decet veneratione, » petit, ut examinetur sequens » dubium, sibique, pro conser- » vanda in dioecesi unitate inter n clericos , et Ecclesiae pace, n communicetur solutio: An at- » tentis praesentium rerum cir- r> cumstantiis, in regionibus, in » quibus, ut in Belgio, sufficiens n legum civilium fieri non potuit n immutatio, valeat et in con- » scientia obliget, usque ad aliam

(1) Relatum fuit illa in occasione, paroecias succursales totius Galliae fuisse 28,822, paroecias titulares vero 3315.

(2) In ditionibus Belgii, Sabaudiae, et Genevae adhuc eaedem servantur di- stinctiones inter curatos perpetuos et amovibiles, quae habebantur tempore quo legiones hae sub Galliae gubernio continebantur.

tuunt amovibilitatem quampluri- marum paroeciarum in Gallia (1). Supplices haud despexit libellos gubernium; et de hoc litteras cir- culares dedit ad omnes Episcopos, eorumdem exposcendo sententiam. Tunc Archiepiscopus Burdigalen- sis certiorem reddidit s. Sedem de responso, civili gubernio dato. Episcopus vero Rupellensis in- structionem quaesivit a s . C.Con- cilii circa responsum dandum. Atque insimul ad s. Sedem misit duorum theologorum scripta; quo- rum alter pro amovibilitate, alter vero pro inamovibilitate pugnavit.

Rationum momenta serio per- pendit s. Congr. Concilii in co- mitiis diei 21 Martii 1844 , sed quaestionem non resolvit, habens prae oculisaconditionem Ecclesiae, relate ad Galliarum gubernium. Et re quidem vera immutatio succursalium in paroecias perpe- tuas, inibi locum habere nequi- visset absque gubernii civilis interventu; quod facili modo sibi vindicaret eadem iura quae in aliis obtinuit. Haec igitur im- mutatio fieri nequivisset, quin ecclesiae independentia graviter laederetur. Huic, aliisque innixa gravibus causis s. C. Concilii in- solutam quaestionem reliquit. Ea- dem tamen, probante Pontifice