Aperitionis oris et residentiae 187

veluti accessorium, innituntur supposito indulto pontificio ; quod in casu conditionatum, ut dictum est,, debet censeri.

Quod autem praesumpti Indulti tenor sic accipiendus sit, ex verbis eruitur quibus s. Congregatio Consistorialis ad pri- mum dubium relate ad Episcopi residentiam respondit. In eo siquidem legitur obligatio imposita Episcopo ad urbem A. remeandi, statim ac id commode exequi poterit: « debeatque (Episcopus) in eadem A. dumtaxat civitate residere, statim ac id poterit convenienter contingere ».

Quibus praenotatis sequentia enodanda proposita fuere

Dubia.

I. An sit locus aperitioni oris in casu. Et quatenus affirmative II. An Canonici teneantur in urbe A. residere in casu. RESOLUTIO . S. Congregatio Concilii die 22 septemb. 1877,

visa causa, respondere censuit: Ad I. Affirmative. Ad II. Negative, et nihil innovandìim in praesenti rerum

statu.

E x QUIBUS COLLIGES:

I. Concedi oris aperitionem 1 adversus pontificium rescri- ptum quoties aliquid necessarium non est expressum, vel quid falsum allegatum fuerit in eius impetratione; idque eo fortius si ius tertii quaesitum, sublatum fuerit.

II. Ad obtinendum tamen arbitrium aperitionis oris necesse esse ut aliquae prodeant suspiciones in discrimen revocantes Pontificis voluntatem, ne iniustae atque futiles moveantur lites.

III. Proinde oris aperitionem esse denegandam quoties exulent obreptio et subreptio ; quia pontificum decreta sem-

1 Aperitio oris est venia, quam impetrare oportet a R. Pontifice ante- quam quis disceptare adhuc possit super lite ad quam finiendam decreta pontificia lata fuerint.