Abyssine ti. 187

voluntati mandatisque Apostolicis obtemperantem, Episcopali dignitate auget. Episcopus Nilopolitanus et paulo post anno 1847 Vicarius Apostolicus Abyssinensis renunciatus, veluti supra candelabrum positus in domo Dei, ita remisit ut dis- sipatis errorum tenebris, quamplurimos ad veritatis lucem re- duxerit. Nihilominus exinde ortae irae atque invidiae haere- ticorum erga missionarios catholicos ac praecipue in Iustinum, quem probris, calumniis atque minis ipsi appetere non de- stiterunt. Instigante Episcopo haeretico atque iubente Theo- doro qui ex bello adversus regem Oubié victor redierat, in vincula et in carcerem una cum discipulis coniectus est. Multa atque atrocia in illo loco Gondar nuncupato per quin- que menses pati debuit Iustinus ; neque ei defuit consum- mati martyrii voluntas prouti defecit tyranno animus capitalem sententiam ferendi. Hic enim timens excitare in se odium populi ob saevitiam in Servum Dei, omnium opinione, iu- stum et sanctum, iniquam sententiam temperavit, illata tan- tum in eum exilii poena. Catenis solutus atque e carcere emissus Abyssiniam repetiit et in oppido Halay moratus est 'Iustinus. Illuc veluti peregrinus itinere laboribusque defati- gatus post unum et viginti apostolatus annos sanctis operibus plenos sibi suaeque missioni valde fructuosos , aliquantulum requiescere coepit. Dies tamen appropinquabat quae virum tot tantisque meritis cumulatum et coelesti praemio dignum in perpetuam requiem sanctamque Dei civitatem introducere debebat. In febrim incidit Christi Famulus putansque salu- briori aere suae valetudini prospicere, consilium init alias re- giones adire, sed vix coepto itinere, morbo ingravescente, sistere cogitur. Suae peregrinationis persentiens finem novis- sima discipulis suis dedit salutis monita, extremisque Eccle- siae sacramentis religiose susceptis, pie obdormivit in Do- mino die 31 iulii anno 1860 , aetatis suae sexagesimo. Iu- stini De Iacobis corpus, quod omnes sive catholici sive haeretici sive mahometani custodire gestiebant, ad pagum