185. De sancto Benedicto.

1. Benedicte,
dilecte

2 a. Deo, cuius nunc festa
lucent celebria
cuncta per saecula.

2 b. Laudes, ecce, nos omnes
tuis insignibus
damus concentibus.

3 a. Paginulis

postquam tu mysticis
bonae indolis

3 b. Doctoribus

Romae puerulus
es iam edoctus,

4 a. Monarchiam

studens solivagam

solus inisti eremum

istud exsecrando saeculum ;

4 b. Et gratia

Christi benivola,

quae te semper beaverat,

qui laudes propalaveras,

5 a. Te lumen clarum
mundi per circulum
statuit amplum

5 b. Et monachorum
patrem praecipuum
fecerat sanctum.

6 a. Tu languidis
opem cunctis
dederas precibus
dono fretus
sancti spiritus.

6 b. Tu regulae
auctor sanctae,
ipse qua vixeras,
plene cunctis
propagaveras.

7 a. Tu patri suum
suscitasti natum
donans misero
vitam puero.

7 b. Sic Maurus tuis
obsecundans iussis
traxit Placidum
unciis snbmersum.

8 a. Sororis vidisti
ut anima
columbina specie
ascendit caelestia.

8b. Hic mundum collectum
sub radio,
confessorum inclite,
videras ut speculo.

9 a. Te spiritus

edocuit praescius
diem, quo obieras
caeloque cum sanctis
exsultaveras,

9 b. Et corpore

transisti quo tramite
usque [ad] caelestia,
lux fulsit profusa
Christi gratia.

10 a. Igitur

te cuncti poscimus,
nostras preces
audias ut sancte
nunc Benedicte,

10 b. Ut tuis

adiuti precibus
mereamur
possidere tecum
regna caelorum.