176. In Resurrectione Domini.

1. Cedit hiems eminus,

Surrexit Christus Dominus

Tulitque gaudia;
Vallis nostra floruit,

Reviviscunt arida,
Postquam ver intepuit

Recalescunt frigida.

2. Pastor, qui pro ovibus
Ducendis ab erroribus

Ponebat animam,
Libens ferre voluit

Crucis poenam maximam ;
Solvit, quae non rapuit,

Per mortem turpissimam.

3. Vidit et condoluit,
Quod ovis una defuit

Errans per devium,
In deserto deserit

Magnum gregem ovium,
Abit, quaerit, reperit

Errantem per devium.

4. Magna miseratio I

Quam deduxit de devio,

Imponit umeris.
Non est dolor similis

Dolori, quem pateris,
Iesu, qui sic humilis

Factus es prae ceteris.

5. Mortis nexu diruto,
Dracone surgens obruto

Depraedans inferos,
Pharaonis impio

Captivos et miseros
Ducens ab imperio

Choros usque superos.