200. De sancto Pelice.
Ad Nocturnum.

1. Fons, Deus, vitae perennis,

lux, origo luminis,
Adspice plebem canentem

festa summi martyris,
Excipe vota precantum,

sume laudum carmina.
2. En tui Felicis almi

pangimus insignia,
Tu resolve vincla linguae

dans sonora cantica,
Ut tua rite queamus

promere magnalia.

3. Iste namque Caesareae,
urbis Mauritaniae,

Mundialis disciplinae
dum studeret literis,

Artium fumosa flabra
sequendo deseruit.

4. Audiens plecti fideles

mox Gerundam pervenit,
Praesidis jussu retentus

truditur in carcerem,
Ferreis baccis onusto

colloquuntur angeli.
5. Sistitur arae, cruentis

ut litaret idolis,
Respuit infame factum

voce Christum profitens,
Perstrepit turba, bisulcis

ossa nudans ungulis.

6. Nempe mulis alligatus
dissipatur artubus,

Fluctibus presso marinis
unda turgens subditur,

Angelis immixtus almis
ora pandit cantibus.

7. Omnia tormenta forti
percucurrit pectore,

Postque poenas et catenas,
ungulas et verbera

Carnea claustra relinquens
migrat ad coelestia.

8. Gloria patri natoque
semper et paraclito,

Laus, potestas atque virtus,
gratiarum copia,

Quem Deum cuncta fatentur
saeculorum saecula.