192 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

rias apostolatus formas, in omni rerum condicione, ubicumque pericli-

t a t u r animae vel divini Regis iura laeduntur, ita ut Act io Catholica

proferatur ad omnia apostolatus opera, quae ad divinam Ecclesiae mis-

sionem quoquo modo attineant, salutarem vim suam exserens, non modo

in cuiusque fidelis animo, verum etiam in domestico convictu, in scho-

larum disciplina, in civili ipsa consortione.

Neque vero muneris amplitudo suadere vobis debet, ut numerum

potius prosequamini, quam virtutem sociorum laboris; sed, quemadmo-

dum Magister divinus post longam praeparationem paucos sane annos

in apostolatu peregit, neque multos in Apostolicum collegium socia vit,

sed lectos viros, qui Regnum ipsius in orbe terrarum constabilirent, ita

et vos, Venerabiles Fratres, ante omnia curare debetis, ut Actionis Ca-

tholicae moderatores et praecones ad principia supernaturalia penitus

conformentur, quin anxietate afficiamini, si principio « pusillus grex » 4

tantummodo exsistat. Et quoniam vos hanc rationem secutos iam esse

perno vim us, paterne vobis gratulamur, quod selegistis prudenter accu-

ratoque instituistis idoneos socios, qui exemplo et verbo pietatis fervo-

rem studiumque apostolatus in dioecesibus inque paroeciis late excitare

queant.

Vestrum eiusmodi opus non magno sonitu tubarum que clangore re-

sultabit, sed sensim sine sensu laetos uberesque fructus suo tempore affe-

rei; ad seminis instar, quod in occulto figit alte radices, gradatimque

crescit usque ad arborem florentem patentemque.

Institutio autem spiritualis interiorque vita, quas in vestris hisce

adiutoribus fovendas curatis, impedient profecto, quominus iidem in

subita incidant pericula, a Tectaque via declinent. Inspecto enim supremo

Catholicae Actionis fine, qui est, iuxta illud Evangelii « quaerite primum

Regnum Dei » , 5 animarum sanctificatio, numquam periculum aderit, ne

finibus immediatis secundariisque principia ipsa post habeantur, neque

in oblivionem umquam dabitur, fini illi supremo opera quoque socialia

et oeconomica, aliaque incepta caritatis, ordinate esse subiicienda. H o c

profecto nos docuit exemplo Iesus Christus, qui, quum ipsas corporum

infirmitates sanaret, necessitatibusque naturalis vitae consuleret, libe-

ralitatem divini Cordis effundens iis dictis « Misereor super turbam.. .

si dimisero ieiunos in domum suam, deficient in via » , 6 semper ad su-

premum suae missionis finem spectavit, id est ad gloriam Patris sui,

ad salutem animarum sempiternam.

4 L u c , XII, 32. 5 L u c , XII, 31. 6 M A R C , VIII , 2-3.