192 CAIETANA

mandat procedi Concilium Tridentinum in sess. 21 cap. 6 De reform. Et iure merito quia gravius scandalum atque exitiale magis crimen est, ideoque citius compeseendum, esse pastorem animarum qui turpem scandalosamque vitam ducit.

Sed vel graviora videntur quae habet in hoc puncto iuris Reiffenstuel in lib. 3 Decret, tit. 2 n. 53 seqq. - ibi - « Quia igitur iure antiquo propter fornicationem qualifica- tam riteque probatam, poterat clericus puniri poena priva- tionis beneficii, ac depositionis , absque alia praevia moni- tione, per iura proxime allegata, idem dicendum etiam pro nunc de clerico concubinario quando notorie constat de actuali multiplicata fornicatione ipsius.... item quod monitio solum requiratur ad incurrendam ipso facto poenam privationis fructuum etc. non vero facto ad poenas a sacris canonibus vel statutis ecclesiarum antiquis impositas. »

Haec autem omnia quae usque modo sunt dicta ad prae- cipuum parochi crimen evincendum sunt directa, atque ad poenae subsequenter ad crimen istud inflictae iustitiam evin- cendam. Sed et alia sunt crimina imputationesque quibus idem parochus gravatur: nempe vana et scandalosa divini nominis usurpatio, oblocutiones in sancta et in Archiepisco- pum, turpiloquia, gestatio armorum et violentia in plures saepius adhibita, neglectus sui ministerii, tempore illo quo paroeciam rexit, resistentia et bellum quod infert cuicumque vicario; et praeter haec physica et moralis ineptitudo eius- dem parochi ad gerendam animarum curam; haec omnia, quae etiam testes adducti deposuerunt, ostendunt cuius in- genii sit iste homo.

Quibus aliisque animadversis enodandum propositum fuit sequens

D u b i u m

An sententia Curiae cäietanae sit confirmanda vel in- firmanda in casu.

RESOLUTIO. Sacra C. C. re discussa sub die 13 Iunii 1885, censuit respondere: « Sententiam esse confirmandam et amplius. »