492 MELEVITANA

modo probantur. Duo enim testes Antonia Galla matertera Annae Cassar et Ioseph Borg adducti ab actrice eodem modo deposuerunt, se nihil de sponsalibus scire.

In praesenti autem casu mulier quae erat actrix probare tenebatur: quia < soli actori incumbit onus probandi » cap. Cum ecclesia §. fin. De caus. posses. Non probavit autem; unde « actore non probante reus absolvitur > iuxta cit. cap., et Ioseph liber ad alias ([contrahendas nuptias posset re- mitti.

Quin obstet suspicio aut praesumptio de sponsalibus orta ex defloratione: quia haec est parum attendenda, tum quia mulier ad asserta per Episcopum integrae spectataeque vitae non videtur: et in talibus peccatum et potest et solet pro- fecto fieri ex sola libidine, absque ullo animo matrimonium ineundi: « ergo ex illa (copula) consensus seu mens spon- salitia praesumi non potest, nec debet per vulgaria iuris principia de praesumptionibus » veluti docet Reiffenstuel De spons. et matr. num. 67; - tum quia ex sola praesum- ptione nemo debet condemnari, praesertim in sponsalium materia, ubi principii instar est, quod iudicandum sit sem- per pro non existentia, seu pro libertate, nisi contrarium plenissime probetur; Ferraris v. Sponsalia num. 120 seqq., Reiffenstuel loc. cit. num. 49.

Neque tandem melius actricem iuvare videntur quae superius sunt dicta contra defloratores, in poenam coactos ad ducendam vel dotandam puellam. Hoc namque verum est si de puellis honestis agatur, quaeque ex defloratione deteriorem suam conditionem effecerint, prout monet Reif- fenstuel I. c. num. 69. Dum vicissim « si existat puella vitae vilis ac minus honestae, vel passim vagans, aut non servato verecundiae pudore, admittens non admittenda, eam regulariter, nec dotare, nec ducere tenetur deflorator », prout cum Barbosa in c. De 1 adult. et stup. num. 9, docent DD. complures, et fert praxis tribunalium.

Rationem vitae huius puellae parum esse laudabilem retulit Episcopus; et ponendo impedimentum sponsalium