Mantuana

MANTUANA

Decretum beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Francisci Gonzaga, Ministri generalis Ordinis Minorum, Episcopi Mantuani.

Iamdiu erat in votis Franciscali Ordini memoriam exci- tare Causamque beatificationis resumere Ven. Servi Dei Fran- cisci Gonzaga, qui Sancto Aloysio consanguineus non minus Ordinis S. Francisci quam Mantuanae Sedis conspicua gloria fuit. Provido autem Dei consilio hisce temporibus id accidit quibus Apostolicae Sedi praesidet Pius X, olim ecclesiae Mantuanae Episcopus, sub cuius auspiciis Causam illustris antecessoris reassumere et ad exitum feliciter perducere acto- ribus bona spes affulget. Ven. Servus Dei ex nobilissima Mantuana progenie Gonzaga anno 1 5 4 6 ortus, et puer et adolescens morum suavitate, oratione et in Deiparam Virgi- nem pietate enituit. Matriti degens terrenis divitiis deliciisque spretis simulque parentum et procerum blanditiis atque minis superatis, meliora aemulatus charismata, in Franciscalem Or- dinem veluti in aream refugii se recepit. Tyronis ac professi virtutes in exemplum ceteris propositae erant; ipseque di- gnus est habitus, ut quum vix trigesimum tertium aetatis annum attigisset, supremus Ordinis magister renunciaretur. Instaurata regulari disciplina ad statuta legiferi Patris S. Fran- cisci, quum in discrimen vitae deductus, Deo opitulante, in- columis evasisset, officium dimisit. Rogante Hispaniarum rege, Episcopus Cephaludensis a Summo Pontifice electus et no- minatus suam Sedem episcopalibus virtutibus decoravit. Quum in eo erat ut ad Sedem Papiensem propter obitum B. Ale- xandri Sauli tunc vacantem transferretur, Mantuani Principes illum ad Mantuanám ecclesiam regendam a Romano Pon- tifice enixe petierunt atque obtinuerunt. Franciscus concivis et pastor effusis gratulationis et laetitiae signis Mantuae ex- cipitur. Quo sacerdotum Ordini consuleret postquam semi-

Acta S. Sedis, Vol. XXXVII, fase. 3. 13