189. De sancto Bernhardo.

1 a, O Bernarde, praedicator
Et fidelis verbi sator,
Praetendens salubria ;

1 b. Miserorum consolator
Et lapsorum sublevator,
Pius in angustia.

2 a. Tu amator paupertatis,
Tu contemptor voluntatis
Propriae per omnia;

2 b. Pater sancte, cunctos gratis
Nos praeserves a peccatis
Impetrata venia.

3 a. Sancte pater monachorum,
Qui fundasti ad multorum
Usus monasteria,

3 b. Fac concives nos sanctorum
Et latissima caelorum
Intrare palatia.

4 a. Per te noster intellectus
Fiat [pu]rus et evectus
Semper ad sublimia.

4 b. Ecce, [ver]us coenobita,
Per quem nobis data vita
[Dat]ur magna gratia.

5 a. Cuius lingua expedita
Corda dura sunt mollita
Ducta paenitentia.

5 b. Iste fuit eremita,

Per quem Christus inaudita
Fecit mirabilia.

6a. Mente poscimus contrita
Pace frui infinita
Per eius suffragia.

6 b. Rore sacro o complute,
Pastor vigil pro salute
Gregis et concordia,

7 a. Tu servasti impollute
Sub fragilitatis cute
Praecepta legalia.

7 b. Strenuus a inventute
Accepisti senectute
Bravium egregia.

8 a. Ergo, serve, qui talenta
Geminasti, documenta
Populo vitalia,

8 b. Da bonorum incrementa
Operum et indumenta
Nobis nuptialia,

9 a. Ne captivi ad lamenta
Deputemur, ad tormenta
Interminabilia.

9 b. Non permittas ad inferna
Duci sed ad sempiterna
Nos polorum gaudia.

10 a. Gustent tuum sablevamen
Hoc legentes modulamen
Pro tui memoria.

10 b. Bellum nostrum in peccamen
Regat Christi moderamen
Concessa victoria,

11a. Ut queamus post certamen
Coronari tecum, ''Amen
''Psallere in gloria ;

11b. Ubi nullam est gravamen,
Perennale sed solamen
Exclusa tristitia.