178. De ss. Trinitate.

1. Bene quondam dociles

Scholares mirari
Coeperant, mirabiles

Videntes creari
Res et has dissimiles

Actus operari ;
Coepit Aristoteles

his miris philosophari.

2. In intellegentiam

Primi entis vere
Sensus per notitiam

Veteres venere,
Quo primam essentiam

Res omnes sumpsere,
Affirmant quoniam

nil posse creante carere.

3. Rident licet physici

De philosophia,
Quanto plus catholici,

Qui ex prophetia
Fiunt scientifici,

Non ex phantasia,
Num data multiplici

fit eis virtute sophia.

4. Credimus stabiliter

Fide non creatum
Patrem aeternaliter

Generasse natum,
Et flamen aequaliter

Ab utroque latum ;
Unum, tres pariter,

sunt hi super omne creatum.

5. Expedit grammaticis

Leviter transire
In rebus deificis,

Quam quid definire,
Ne queant haereticis

Nostri consentire,
Sitque theologicis

iudicare facile de re.

6. Regem Deum credimus

Trinum in personis,
Quem praeesse novimus

Malis atque bonis,
Nequaquam concedimus

Tres deos in thronis,
Sed Deus est unus,

ang(e)lorum canitur sonis.

7. Ut possimus fidere

Trinitatem esse,
Simplicibus sapere

Non plus est necesse,
Quam valebunt metere

Fidei de messe,
Immo minus capere

docti reputant facile se.

8. Scholares in trivio

Studentes guberna,
Regnans ab initio

Trinitas aeterna,
Fac vita cum gaudio

Frui sempiterna,
Puros a vitio

ducens ad regna superna.