PRIMA ALLOCUTIO 195

(1) loann. VIII, 31-32.

administrationem Ecclesiae universae, consilia operamque con- ferendo, utilissime adiuvet. Quocirca dicere vix attinet, illud Nos solemne habituros, in omni rerum cursu, praesertim si qua causa gravior inciderit, iudicii solertiaeque vestrae subsidium •expetere; idque eo etiam, ut pro sua quisque parte immensum officii onus, quo premimur, sustineatis. Quippe res agitur ea, quae praeter haec fluxa bona ad immortalia pertineat; nullis locorum inclusa finibus, orbis terrarum rationes complectatur; evangelicorum reverentiam praeceptorum in omni tueatur ge- nere; denique curas Nostras non ad fideles modo, sed ad ho- mines afferat universos, pro quibus mortuus est Christus.

Itaque mirari licet, esse complures, qui novarum rerum cupidine, ut est aetatis ingenium, coniicere laborent, quae Nostra gerendi pontificatus ratio futura sit. Quasi vero investigatione res egeat, aut planum non sit, Nos eam ipsam insistere velle, nec aliam posse viam, quam decessores Nostri usque adhuc in- stiterint. Instaurare omnia in Christo, hoc ediximus Nobis esse propositum; et quoniam Christus est veritas, idcirco obeundum Nobis est in primis magisterium et praeconium veritatis. Hinc simplex, dilucidus sermo Iesu Christi et efficax perpetuo, cu- rabimus, dimanet ex ore Nostro, alteque inculcetur animis, sancte eustodiendus ; quam quidem custodiam Ipse adiumen- tum dignoscendae veritatis voluit esse maximum: Si vos man- seritis in sermone meo, vere discipuli mei eritis. Et cognoscetis veritatem, et veritas liberaba vos (1).

Pro munere autem tuendae veritatis chrisfianaeque legis, Nostrum necessitate erit: notiones illustrare et asserere maxi- morum rerum, sive natura informatas, sive divinitus traditas, •quas nunc obscuratas passim atque oblitéralas videmus; disci- plinae, potestatis, iustitiae aequitatisque, quae convelluntur ho- die, principia firmare; universos singulos, neque solum qui pa rent, sed et qui imperant, utpote omnes eodem prognatos Pa- tre, in privata publicaque vita, in genere etiam sociali et poli- tico ad honestatis normam regulamque dirigere. - Utique in- telligimus nonnullis offensioni fore, quod dicimus, curare Nos rem etiam politicam oportere. Verum quisque aequus rerum iudex videt, Pontificem a magisterio, quod gerit, fidei morum- que nequaquam posse politicorum genus diiungere. Praeterea