EXPOSITIO TEXTUS.

Dicit ergo primo (sig. 9), quod non solum fuit necessarium, quod divina traderentur per symbola, ut ipsa divina removerentur a multitudine, quod fuit prima causa : sed et conveniens erat ipsam humanam vitam, quae est principium vitae, simul existentem indivisibilem quantum ad intellectum, et divisibilem quantum ad rationem, illuminari divinis cognitionibus, utramque juxta proprietatem suam : et segregare, id est, reservare divinum impassibile animae, scilicet intellectum, qui omnino secundum actum a materia separatus est, ad visiones simplices, quia sine corporalibus compositionibus, intimas deiformium insignium, scilicet processiones, quae sunt imagines divinorum attributorum, sicut in vita creaturae a Deo procedente repraesentatur prima vita, sicut quoddam intimum ut exemplar in exemplato : et hoc est secundum proprietatem intellectus, qui accipit simplices et intraneas quidditates rerum : et ideo perficitur iis quae de Deo proprie dicuntur : autem, id est, sed et inconveniens est passibile ipsius animae, scilicet rationem quantum ad objectum, quia per exteriora et materialia procedit, connaturaliter currere sibi simul et extendere se a formationibus, id est, figurationibus signorum, scilicet symbolorum, aut compositionis ingeniose, id est, artificialiter, quia per assimilationem, ad divinissima, id est, naturale rationi, ut

de signis exterioribus ad interiora percurrat : et ideo fuit conveniens, ut perficeretur per symbola, quibus discurrit in simplicem veritatem perquirendo proprietates symbolorum : et ideo sequitur, cui, scilicet rationi, talia velamina, scilicet exteriora symbola, naturaliter sunt cognata, id est, proportionata. Et notandum, quod dicit tantum compositionis, quia venire de simplici veritate in compositionem symbolorum, est potius intellectus obliquantis se ad rationem, quam rationis cujus est proprie motus rectus, ut dictum est.

Deinde (sig. 10) ponit probationem hujus quod immediate dictum est, scilicet quod oporteat dupliciter nostram animam divinis perfici : et dividitur in partes tres, secundum quod tres probationes ponit. Secunda incipit ibi, Et etiam ipsa apparentis, etc. Tertia ibi, Propter quod et Theologi, etc.

Prima probatio sumitur ex parte eorum qui sine velationibus accipiunt divina sicut intellectuali visione : et tamen quod plane audiunt non velatum figuris, ipsi in figuris componunt : sed hoc non facerent, nisi figurae necessariae essent animae secundum aliam partem sui, ut perficeretur de divinis : ergo necessarium est animae proponi divina per symbola quantum ad divisibile sui perficiendum.