193. De s. Brictio Turonensi.

1 a. Salus, honor et gloria
Regi, cuius praeconia
Recitantur hodie;

1b. Qui pastorem egregium

Suum ornavit Brictium

Thesauro prudentiae.

2 a. Servus iste summi patris
Oves sanctae Sion matris
Conservare studuit,

2 b. Thesaurizans sic in caelis
Servus prudens et fidelis
Inveniri meruit.

3 a. Sed insignem hunc thesaurum
In fornace tamquam aurum
Ut probaret deitas,

3 b. Contra sanctum suscitatur
Et in eum debacchatur
Crudelis adversitas.

4 a. Nam quaedam natum peperit,
Cuius hunc patrem asserit
Turonensis populus;

4 b. Sed excusans servum Christi
"Non me, Bricti, genuisti"
Puer inquit parvulus.

5 a. Vestis sana prunis latis
Incorruptae castitatis
Fuit exhibitio,

5 b. Verum signo nescit tangi
Argumentum, nequit frangi
Cordis induratio.

6 a. Pastor exsul Romam pergit,
Ibi deflet, ibi tergit
Scelus, quod commiserat

6 b. In Martinum, Dei virum,
Quem amentem et delirum
Vocare praesumpserat.

7 a. Tandem pacis ab auctore
Revocato confessore
Cum honoris gratia

7 b. Auctor pacis adoratur,
Urbs de sui gloriatur
Pastoris praesentia.

8 a. Sic castigat corrigendo,
Sic flagellat diligendo

8 b. Sic medetur flagellatis,
Sic dat donum sanitatis
Post illata verbera.

9 a. Miles iste
Tuus, Christe,

Iam regnans in patria
Nos reducat
Et perducat

Ad amissa gaudia.

9 b. Hoc orante
Te donante

Nos in caeli curia
Coronemur
Et ornemur

Immortali gloria.