ILCINEN. 197

At parumper seposita hac quaestione et admissa etiam legitimitate mandati, Parochus contendit sodalitium a mi- sericordia vel nullum habere ius in oratorio in quo extat, -cuius proprietas ad ecclesiam collegialem et paroecialem pertinet, vel saltem nullum sibi vindicare posse, praeter ea quibus suppressae Confraternitates gaudebant, quarum loco -Sodalitium a misericordia successit; id quod a statutis usque ab initio cavetur.

Iam vero cum saeculo elapso sodalitas Corporis Domini institui petiisset in dicto Oratorio, Capitulum in congrega- tione diei 19 Aprilis 1792 deliberavit eidem concedere usum tantummodo memorati Oratorii cum onere offerendi quotan- nis in perpetuum candelam trium unciarum Capitulo, in recognitionem dominii Ecclesiae Collegiatae capitularem hanc deliberationem Episcopus, decreto in sacra Visitatione die 7 Septembris 1793 edito, ratam habuit. Et notandum venit quod adhuc parvus ille canon persolvitur a Sodalitio mise- ricordiae.

Deinde additum fuit, enunciatum decretum cum omnibus conditionibus et pactis in eo expressis, esse perpetuo obser- vandum a pio sodalitio eiusque membris sub poena deci- dendi a gratia principali, concessionis scilicet Oratorii usus.

Neque episcopale decretum, ad futura praecavenda dis- sidia, normas praeterit indigitare sacras functiones pera- gendi. Siquidem postquam eas enumerasset adiecit : quate- nus in recensitis functionibus haud adsit Capitulum , tunc Capellanus peragere valeat praedictas functiones dependenter ab Archidiacono parocho, vel a primo canonico coadiutore si paroecia vacua sit. In facultate autem est tum Parochi, tum coadiutoris hasce peragendi functiones.

Nec satis ; anno 1834 aliud Episcopale decretum pro •omnibus Confraternitatibus dioecesis Ilcinensis editum ad rem statuit nullum litari posse sacrum cum cantu pro fratribus aut sororibus defunctis, apud Sodalitia nisi a pa- rocho vel ab eius deputato, quilibet eleemosynam praestet sive frater sive soror, aut extraneus. Quibus conditionibus