198 Ex S. Congr. Consistoriali

movisse indubia probant documenta, quamque gloriosus Pon- tifex Pius VII, Savona ubi captivus fuerat rediens, suis ma- nibus aurea corona donavit.

Eiusdem templi dignitatem augent Sanctorum corpora quae in eo condita sunt, atque innumerae quae in eo ve- nerantur reliquiae. Sane, praeter Sancti Cyriaci corpus, quod sub ara maiori conditum est , in eo servantur cor- pora Sanctorum Marcellini, Liberii, atque Sanctarum vir- ginum Laurentiae et Palatiae. Inter sacras vero reliquias, Lanceae extremitas, qua sacratissimum Iesu Christi cor trans- fixum est, et Sancti Iacobi minoris Apostoli caput memoratu digna sunt.

Neque silentio est praetereundum, non longe ab urbe Ancona in agrum Lauretanum divinitus ex Dalmatia fuisse translatafn natalem Virginis domum in qua Verbum Dei caro factum est, atque in oppido Numana intra ipsius Anconi- tanae dioecesis fines Iesu Christi Cruxifixi imaginem a Sirolo dictam venerari, ad quam undique accurrunt fideles ; cui qui- dem ex Anconitani Senatus consulto magnificentissimum di- catum fuit templum, quodque Crucifixi simulacrum Romae etiam peculiari religione colitur.

Recentiori demum aetate Anconitanae civitatis et eccle- siae nomini amplificando praeter civium incrementa et aucta commercia ac protentos limites ob Humanae dioecesis adne~ xionem non parum etiam contulit dignitas ipsa et praestan- tia eorum, qui ad eamdem civitatem regendam delecti fuerunt ; ita Sanctus Carolus Borromaeus, qui Anconitanam provin- ciam uti praefectus rexit, et non pauci Episcopi, qui Cardi- nalitia dignitate fulserunt. Imo a tribus ferme saeculis omnes fere Anconitani Episcopi Romanam purpuram adepti sunt.

Cum itaque Canonici Cathedralis ecclesiae Anconitanae occasionem nacti quod proxime vicesimus quintus fauste ac feliciter expletur annus, ex quo vir Emus Achilles S. R. E. Presbyter Cardinalis Martara Anconitanam ecclesiam admi-