200 EPISTOLA

pellandum pro nobis,. cuius deprecationem supplicationemque semper evenire divina fide tenemus.- Quod enim spectat ad bona Ecclesiae externa et huius vitae, palam est, rem ipsi saepius esse cum adversariis malevolentia et potentia acerrimis; ab eis nimium sibi dolendum facultates direptas, libertatem deminu- tam et oppressam, lacessitam et despectam auctoritatem, damna postremo et hostilia omne genus multa. Quorum improbitas si quaeritur cur non eo usque iniuriae, quo deliberatum habent et connituntur, re tandem plena procedat ; Ecclesia contra, tot inter rerum casus, eadem illa sua amplitudine et gloria, vario quamquam modo, emineat semper atque adeo increscat; utrius- que rei praecipuam causam rectum est a virtute arcessere comprecantis Deum Ecclesiae : nec enim satis assequitur hu- mana ratio quomodo restrictis ita finibus imperiosa nequitia consistat, Ecclesia vero, in angustum compulsa, nihilominus tam magnifice vincat. Idem eo rectius existit in eo bonorum genere, quibus Ecclesia homines ad ultimi boni adeptionem proxime adducit. Ad hoc enim munus quum nata sit, precibus suis posse multum debet ut divinae in illos providentiae mise- ricordia eque ordo exitum habeat et perfectionem : atque ita ho- mines cum Ecclesia et per Ecclesiam orantes, ea demum im- petrant atque obtinent quae Deus omnipotens ante saecula di- sposuit donare (1). Ad alta providentis Dei consilia mentis hu- manae acies in praesentia deficit: sed aliquando erit, quum causas consecutionesque re rum Deo ipso apertas pro benigni- tate sua monstrante, dilucidum patebit, orandi munus quantam in hoc re rum genere vim habuerit utilitatemque impetrandi. Inde effectum patebit, quod sese multi, in tanta depravati sae- culi corruptela, integros praestiterint atque inviolatos ab omni inquinamento carnis et spiritus, perficientes santificationem in timore Dei (2); quod alii, in eo dum essent ut flagitio indulge- rent, illico sibi temperaverint, ex ipsoque periculo et tentamine bonos ceperint actus virtutis; quod prolapsis aliis impulsio quaedam permoverit animus ut érigèrent se et in complexum Dei miserentis occurrerent. - Haec igitur omnes apud se pe r - pendentes, fallaciis antiqui hostis etiam atque etiam obsecramus ne cedant, neve ulla omnino causa a studio cessent orandi,

(1) S. Th. II-II, q.. LXXXIII, a. 2, ex S. Greg. M. (2) Corinti!, VII, I.