202. De sancta Margareta.

1. Salve, felix Margareta,
Quae virtute Dei freta
In agone Jesu Christi
Non es victa sed vicisti.

2. Salve virgo Margareta,
Quae corporis morte spreta
Veritatem es confessa
Mente semper indefessa.

3. Salve, fortis Margareta,
Quae constanti mente laeta
Mortem reddis salvatori,
Qui voluit pro te mori.

4. Salve, virgo vere munda,
Cujus sanguis velut unda
Puri fontis emanavit,
Cum te tortor flagellavit.

5. Salve, virgo, quae serpentem
In carcere te sorbentem
Nihil laesa dirupisti,
Nec tu tamen sed crux Christi.

6. Salve, virgo, per quam stratus
Et sub pede conculcatus
Fuit daemon et coactus,
Ut referret suos actus.

7. Salve, virgo, lux insignis,
Cujus corpus faces ignis
Et lampades exurebant,
Sed te tamen non vincebant.

8. Salve, virgo, quam praefectus
Legi Christi non subjectus
Vinclis jussit alligari
Et in aqua suffocari.

9. Salve, virgo, quam solutam
Et ab aquis fecit tutam
Christus, qui te per columbam
Hortabatur ad coronam.

10. Salve, virgo, quam viderunt
Et videntes crediderunt
Virorum quinque milia,
Perpessi sunt martyria.

11. Salve, virgo, quam insignem
Et per aquam et per ignem
Transeuntem Christus rexit
Et ad thorum suum vexit.

12. Salve, virgo, quam orantem
Et pro multis deprecantem
Exaudivit auris Christi,
Plus promittens, quam petisti.

13. Salve, virgo, quae devotos
Tuos habes bene notos,
His succurrens in necesse,
Quando cernis opus esse.

14. Salve, virgo, vere digna,
Vere dulcis et benigna,
Pretiosa sponsa Dei,
Miserere, auaeso, mei.

15. Salve, martyr Margareta,
Fac, ut mihi sint deleta
Et reatus et delicta
Per te, virgo benedicta.