204 PREMISLIEN.

renuebat debitum coniugale reddere, non vitabat me, toto tempore cohabitationis mecum in eodem thoro dormiebat et hac in re semper mihi obtemperabat ». Et adiicit: « Cer- tissime affìrmo, me propter impotentiam virilem nunquam potuisse cum uxore mea matrimonium consummare, et hoc iuramento firmare paratus sum ».

Eximius consultor certam habet viri impotentiam. Ne- gotium tamen facessere videtur Anna, Iosephi mater, dum refert: « Filius meus Iosephus non laborabat aliquo morbo contagioso, aut infiammatione cerebelli, encephaliti aut no- taeomyeliti. Secundo anno cohabitationis cum Regina - in quantum recordor - per levationem ponderum morbum sibi contraxit et aegrotabat per sex aut 7 dies. Tunc femina quaedam ungebat eum et dixit mihi, Iosephum, qua virum, esse validum. Filius meus non erat potationi deditus tam ante nuptias, quam post nuptias ».

Prosequitur Anna : « Utrum inter Iosephum et Regi- nam matrimonium consummatum fuit, an non, nescio. Fe- mina , quae Iosephum aegrotantem ungebat, dixit mihi : Quid sibi Regina vult a Iosepho , quum ipse sit validus vir et ad matrimonium habilis? Inde ergo concludo, Regi- nam quaerimonias habuisse de non consummato matrimo- nio. Utrum aut reapse ita erat, non possum certo affirmare. Filius meus nunquam mihi dixit, ipsum medicum consu- luisse, ut cum uxore matrimonium consummare posset ».

Pariter Maria Skorka ait : « Audivi , Iosephum cona- tum fuisse matrimonium consummare cum uxore sua Re- gina, illa tamen renuebat, ita ut semel indusium Reginae discinderet et ipse corrumperetur. Quando solemnitatibus nuptialibus aderam, nec ipsa admittebam, nec aliquis prae- sentium, coniuges hos secum non convicturos et se separa- turos esse ».

Praemissa in dubium adducunt assertam Iosephi impo- tentiam et proin ipsam nullitatem matrimonii ; de dispen- satione vero agere piaculum est, quia matrimonii inconsum- matio certior esse nequit impotentia viri , et incivile est