206. De sancto Matthaeo.

1. Gaude, spes salutis meae,
Alme pater mi, Matthaee,
De honore triplicato
Tibi soli simul dato,
5. Quem sanctorum simul vere
Nullus scitur possidere.
Nam apostolus es clarus
Et evangelista gnarus,
Es et martyr triumphalis,

10. Quis tibi in his aequalis?
Qui in coelis sic praeferris,
Opem reis fer in. terris.
Lucra mundi reliquisti,
Lucra coeli recepisti,

15. O evangelista prime,
Leva corda in sublime,
Ne hic vanis maculentur
Sed divinis delectentur,
Et ut fiat hoc perfecte,

20. Modum, doctor, doce recte.
Tu praelatus puellarum
Primus Deo sacratarum,
Quas amasti, custodisti,
Tam fidenter protexisti,

25. Quod ob virginalem florem
Tuum fuderas cruorem.
O Matthaee, tibi tantus
Erga me sit fervor sanctus,
Quantus fuit erga illas ;

30. Vires robora pusillas,
Tua sacra sub tutela
Sume me cum parentela.
O praeclare princeps mundi,
Fac nec laedi nec confundi

35. Me et mihi attinentes,
Ubicunque consistentes,
Ut in Deo semper laeti
Simus bona pace freti.

Fortis Dei agonista,
40. Nunquam ope mihi dista,
Velox mihi sis adjutor,
Ut sim Christi consecutor,
Tuum sit, pensare, nosse
Tam infirmum meum posse:
45. Quanto scis fragiliorem,
Tanto opem da majorem.
O Matthaee, judex orbis,

Sana me a cunctis moibis;
Oro, licet lingua balba,

50. Veste clara me dealba,
Sicut Mauros dealbasti,
Quos ad Christum convocasti.
Ut in morte laete, compto
Sic occurram sponso prompte

55. Ad convivii solamen

In coelis cum sanctis. Amen.