208 MATRIMONII

adiecit, ut sibi praetextum pararet ad nuptias avertendas. Quare augmentum dotis primum petere curavit, et obtinuit. Perduras quin imo in actu nuptialis contractus conditiones apposuit, ut se a matrimonio contrahendo eximeret.

Quum ex concordi testium depositione manifeste evincatur coactio quam Petrus passus est, per se patet quod nullam meretur fidem depositio patrui Abelis ab adversa parte inducti; dum as- serit quod ante matrimonium nepos Petrus, postquam Iuliam inviserat , perquisitus quomodo puellam reperiisset, respondit : « eam habere figuram sympaticam. » Respondet enim, quod iste sermo omnimoda probabilitate destitutus manet ; dum ipse causam suam tueri debebat, qui una cum sorore Eulasia, quam fatetur admodum studuisse ut illa fieret coniunctio, illius matrimonii ope minarum et pressurae auctor fuit; quique post matrimonium coegit nepotem ut sese cum uxore reconciliaret.

Multoque minus potest infringi ex uteris Baronissae matris Petri datis die 3 Augusti 1862 Marchionissae de Montemart, in quibus enunciat suam filiique satisfactionem pro futuro matri- monio, dum ipsa, inscio penitus filio, has literas dedisse nunciat, idque peregisse ut invitum filii animum occultaret sponsae et propinquis. Nec pariter minuitur ex brachialis, et suae photogra- phiae donis a Petro sponsae ante matrimonium factis, et ex fletu eiusdem ob filii obitum ut parochus testatur. Non ex donis quia volens vel renuens omnibus socialibus officiis satisfacere debebat ; non ex fletu , quem vi ipsius humanae naturae t r i - buendum sustinet in viro bonae indolis atque sensibilitati ob- noxio, qui alioquin filium suum esse censebat. Neque demum opponi possent literae a Petro sponsae datae, triennio post ini- tum connubium , in quibus benevolentiae verbis uxorem hor- tatur ad reconciliationem: siquidem ex uteris matri datis tam a leviro Abele de mense Ianuario Í 8 6 5 , quam a Domina Reim- bovillae de mense Novembris eiusdem anni evinci orator propu- gnat, coactionem et minas exheredationis continuatas a patruo et amita acriter fuisse, etiam per plures annos post matrimonium, ut eum cogèrent ad susceptum separationis iudicium deserendum, et ad sese uxor i , licet infideli, rursus conciliandum ; Petrum