207. De sancto Matthia.

1. Gaude, o Matthia, gaude,
Te laudare sine fraude

Servum tuum dignifica,
A me mala cuncta claude.
Ut semper de tua laude

Possim fare magnifica.
2. Gaude, quia es electus
Et tam summe es provectus

Ad thronum apostolicum,
A quo Judas est dejectus,
Juste et sic est profectus

Ad locum diabolicum.

3. Gaude, munus tam praeclarum
Te sortitum non est parum

In principum colegio,
Nam tam dignum, Deo carum,
Ut tu eras tunc terrarum,

Non tulit omnis regio.
4. Juste potes hinc gaudere,
Altum thronum possidere

Cum saeculi judicibus ;
Hoc praedixit David vere,
Frui alterum debere

Donis Judae felicibus.

5. A Judaeis lapidaris,
Cum securi mox mactans

Complendo sic martyrium.
Coelo digne coronaris
Et per orbem festivaris

Cum toto nisu virium.

6. O mi princeps duodene,
Me commendo tibi plene

Contra cuncta obstacula,
Me in castitate tene
Et in cunctis rege bene,

Ut fiam sine macula.
7. Parvus tu humilitate
Dictus es non quantitate,

Donatus Dei gratia,
Dulcis pater mi beate,
Precor te in veritate,

Me tuis donis satia.
8. Fac me bonis sic donari,
Ut digner adnumerari

Viventium consortio,
Ubi Deum contemplari
Atque tecum jucundari

Sit semper mea portio.