206. De sancto David Abbate.

1 a. Ante mundum mundum scivit,
Hylae formis dum vestivit,
Quia non est, quod nescivit,
Qui creavit omnia.

1b. Mire mundum stabilivit,
Mire sanctos insignivit,
Quos praenovit et praescivit
Propter mira varia.

2 a. David, miris insignitus,

Sic praenotus, sic praescitus,
Mira facit, nam auditus
Reddit et eloquia.

2 b. Visu laesus, pede tritus,
Hic confessus et contritus
Opem capit expeditus
Poenis et angustia.

3 a. Samson ense Philistaeos,
Iste verbo Pbarisaeos
Vicit, tales dat tropaeos
Divina potentia.

3 b. Praedicavit contra deos,
Mitis erat erga reos,
Tristes facit iubilaeos
In omni miseria.

4 a. Laetum nautis mittit ventum,
Captum solvit et detentum ;
Mentem fixam, cor intentum
Christi iussis praebuit.

4 b. Sacrae legis dat augmentum
Et divinis incrementum
Villicatum et talentum
Christo sic restituit.

5 a. Consolatur, si dolemus,
Iuvat, astat, si timemus;
Ergo semper imploremus
Eius patrocinia.

5 b. Melodiis insistemus,

Mentem ori conformemus,
Ut cum ipso respiremus
In sanctorum gloria.