2 I O Ex S. Congregatione Concilii

una parrocchia, possano unirsi validamente in matrimonio senza la esplorazione dell' animo permanendi, e che le dispo- sizioni emanate per un caso di Parigi furono e devono ri- tenersi come disposizioni particolari » ( i ) .

Praeterea die 9 Novembris 1903 Emus Archiepiscopus Parisiensis huic S. C. exposuit: « se iam pluries ad Sanctam Sedem detulisse gravissimas anxietates quibus premitur Curia archiepiscopalis quoad matrimonia quae in civitate imo et in tota dioecesi Parisiensi contrahuntur, quaeque dubia aut nulla evadunt ratione incerti domicilii aut quasi-domicilii ; unde etiam non infrequentes sententiae nullitatis prolatae, non sine magno scandalo. Ut tot et tantis incommodis ex parte saltem remedium afferatur, Sanctitatem Vestram enixe deprecatur ut civitati et dioecesi Parisiensi extendere dignetur, iisdem in terminis et ad eumdem effectum, declarationem pro Foe- deratis Statibus Americae Septentrionalis datam sub die 6 Maii 1886, de sufficienti commoratione unius mensis ad validitatem matrimonii, nempe : se conferentes e loco ubi viget caput Tametsi in alium locum, dummodo ibi continuo com- morati fuerint per spatium saltem unius integri mensis, cen- sendos esse ibidem habere quasi domicilium in ordine ad ma- trimonium, quin inquisitio facienda sit de animo ibi perma- nendi per maiorem anni partem.

Responsum. Emi Patres Sacrae Congregationi Concilii praepositi, re mature perpensa, in plenariis Comitiis diei 20 Maii 1905 rescribendum censuerunt:

Pro gratia iuxta petita ab Emo Archiepiscopo Parisiensi, facto verbo cum SSmo, et ad mentem (2).

( 1 ) Assessor S. Officii rescripsit: « Apud hoc Supremum Tribunal nun-

quam receptum esse principium, iuxta quod illi, qui sex menses morati fuerint in,

aliqua paroecia, valide nuptias contrahere queant omissa investigatione de animo

permanendi, atque indultas dispositiones pro quodam Parisiensi casu tamquam

particulares habendas omnino esse » (V. R.).

(2) Sacra Congregatio in sua responsione, uti patet, nullam mentionem

facit de postulato Emi Cardinalis Vratislaviensis, sed gratiam tantummodo con-