211. De sancto Hieronymo.

Ad Vesperas.

1. Collaudemus venerantes
Inclitum Jeronymum,

Diem festum celebrantes,
Summi regis thalamum

In quo scandit degustando
Deum fontem optimum.

2. Omnis ejus velut vita
Sic refulget transitus,

Cujus caro tot attrita
Plagis hora exitus

Fragrat, micat, insignita
Luce fusa coelitus.

3. Nostri dextra redemptoris
Conscendens agiliter

Scalam lucis et splendoris,
Comitatus jugiter

Angelorum binis choris
Visus est veraciter,

4. Fratri sibi describenti

De beatitudine,
Augustino, cum ingenti

Lucis plenitudine
Revelavit se, stupenti

Mira pulchritudine.

5. Aether fulgens, melodiam
Quidam cernunt, audiunt,

Omnem coeli hierarchiam
Accurrisse sentiunt

Almo viro, cujus piam
Mortem tunc comperiunt.

6. Se declarat idem iste

Cum poli familia
Praecursoris et baptistae

Coaequalem patria,
Cujus verbis tua, Christe,

Lustratur ecclesia,

7. Sentiamus hujus prece
Dominum placabilem,

Qui Silvanum bis de nece
Salvavit amabilem

Et nundatum omni faece
Fecit admirabilem.

8. Omnes cujus ante thronum
Refoventur ulcera

Et malignis oppressorum
Relevantur onera,

Patent oculi caecorum,
Surgunt et cadavera.

9. Regi regum, Deo patri
Et nato laus gloriae,

Modo Deo atque fratri,
Spiritalem gratiae

Qui doctorem sponsae matri
Dedit hunc ecclesiae.