MASSILIEN. 211

liquere ait ex eo quod Wulfranius tum tantum nuptias coa- ctas excogitaverit, cum spem amisisset obtinendi a socero ducenta libellarum millia, et statim ac uxori valedicendum censuit, recto tramite ad maternam domum perrexit, ubi etiam nunc cum matre et fratre vivit.

Post haec vinculi defensor recenset notas conditiones ad metum etiam subiectivum, in constantem virum cadentem ne- cessarias, usus verbis Sabellii (Sum. divers, tract. § Metus, n. 3); et ait nullam ex iis conditionibus verificari in casu. Otiosum tamen existimat singulas perstringere, cum : « omnis ille metus, qui his quinque conditionibus instructus non est, non sit gravis respectu illum patientis >. Schmalzgrueber ius can. part. 4, tit. 40, n. 3. Eapropter aliquid tangit de quinta tantum conditione; quod scilicet < timens non possit facile occurrere malis, quae sibi imminere timet > ; et quaerit utrum Wulfranius tempore, quod intercessit inter metus in- c i s ionem et matrimonii celebrationem nihil agere potuerit ad excutiendum metum. Si enim potis erat aliqua ratione excutere metum, et non fecit, metus non esset iustus, prouti tradit Angelus verb. metus n. 5: « Imputetur ei qui facile potuit vitare malum, si timore illius aliquid fecerit».

Hic autem exprobat Wulfranio curnam fratrem et ma- trem praemonitos voluit, quando a pago Cauterets aufugit: curnam in oppido Biarritz captus et comprehensus : « il n'a rien dit du tout.. . il n'a pas ouvert la bouche durant tout le voyage » ; curnam tempore subsequenti quotidie perrexit ad futuram sponsam, uti deposuit Elisabeth Tock. Quare con- cludit mirum non esse quod Wulfranius, qui superbam Eleo- norae dotem patrisque ingentes opes elegerat ut rationem ap- plicationis ad matrimonium, cum persensisset se nec soceri opibus, nec dotalibus fructibus perfrui posse, ad uxorem lit- teras dederit iniuriis in socerum referías.

Contendit insuper nihili omnino faciendam esse Wulfranii epistolam, quia testibus non testimoniis credendum est, iuxta L. 3, § 3 et 4, ff. de testib., cap. 2 qui matrim, accus, possunt etc. Quae quidem regula inducta fuit ad praecaven-