P A R I S I E N . 211

-Quod scatet ex Constit. - Apostolicae Sedis - Pii Papae IX, § 2, Excommunicationes lat. sent. speciali modo Rom. Pont. reservatae.

Ex instructionibus vero et responsionibus Sacrae Con- gregationis Supremae Inquisitionis fere semper requiritur, ut haeretici qui ad fidem catholicam revertere cupiunt, publi- cam abiurationem emittant coram Notario ac testibus, et iuramentum non amplius assentiendi abiuratis erroribus et non communicandi cum haereticis. Quod si aliquando in regionibus, in quibus haeresis impune grassatur, dispensa- tur a publica abiuratione, stricte tamen exigitur (uti ex responso a S. Oificio sub die 28 Martii 1900 dato) : « Quod abiuratio fieri potest coram quopiam ab Episcopo delegato ut notario et aliquibus personis uti testibus ».

Iamvero, ex supra recensitis defensor deducit, quod 1. Abiuratio, sive in forma publica sive privata, semper stricte requiritur, quaeque constare debet per scriptum si- gnis testium et notarii consignatum, atque in Curiae ta- bulario depositum. - 2. Soli Episcopo Ordinario competit ius recipiendi abiurationem, vel ab eo specialiter ad hoc delegato. - 3. Episcopus nequit in foro conscientiae ab haeresi publica absolvere, ipseque solus (non autem eius Vicarius) potest in eodem foro conscientiae ab haeresi oc- culta absolvere.

Sed, cum haec omnia praestita non fuerint, concludit quod pessime se gessit Parochus, dum contra omne ius, ideoque sine ulla facultate et absque praevia abiuratione, publicam haereticam in foro conscientiae absolverit, eam- que adhuc sic a censuris innodatam, ad sacram Synaxim recipiendam admiserit; atque ita in errorem Sponsum in- duxerit, qui, ex hoc facto et eiusdem Parochi asseverato- ne, conditionem impletam fuisse existimavit.

Postremo advocatus contendit, nihil omnino faciendas esse rationes decidendi, quae iudicum Parisiensium animum moverunt in iudicando. Ipsi enim primum affirmant, quod « in casu Vedastus conditionem posuerat, ut puella ab hae-