First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
LITTERAE 9 Figlio Nòstro, a tutto il vostro Clero e popolo 1' Apostolica^ No- stra benedizione.
EX S. CONG. I DTJLGENTIARUM 91
EX S. GONG. INDULGENTIARUM 9a oltraggi ehe loro si fanno spe- cialmente colle bestemmie.
310 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
E X ACTIS CONSISTORIALIBUS o l i
312 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
314 EX A C T I S CONSISTORIALIBUS
E X S . C . INDULGENTIARUM 34i
ient la plus iuste impartialité de Son verdict.
452 A VENIONEN. ET VALENTINEN.
EX- ACTIS CONSISTORIALIBUS 571
Altera personarum classis quae in
est, scilicet matrimonii libertatem tueri, tum quia genus masculinum foemineum complectatur.
ductionem de loco in locum esse conditionem necessariam, ad hoc ut raptus crimen constituatur.
257 » tunc enim tamquam fautor poenis » raptus obnoxius fieret ».
favorem dederint, seu cogentibus in vetitis actionibus cooperantes.
quominus vetitus actus - perficia- tur, aut de violentia habita testi- monium ferant.
modo suspicata, monasterium' de- serit.
qui sub ìege non cadit, cum le- gislatores illum non expresserant.
actiones quae in Tridentino Capite excommunicatione plectuntur, sunt auctoritativae et potentiales?
constituto, vel ex Pontificis Romani dispensatione et facultate.
cuius Dioecesi pater traxit origi- nem.
380 discordare reperitur ab Constitu- tione Apostolicae Sedis.
212 REATINA
Testes de annulo loquuti sunt veluti de signo necessaria sponsalium, et per hoc signum vere' sponsalia celebrata esse pro -certo habuere. Ipse parochus impediens cohabitationem coniugum, nullimode dubitavit quominus valida fuissent an- tecedentia sponsalia; id quod Curia confirmavit declarando nullum esse matrimonium inter Antonium et Annuntiatam initum. Verum quum sponsalium contractus sit bilateralis ac onerosus, non sufficit ut una pars promittat tradendo annulum, sed alterius repromissio subsequi debet. Et haec -repromissio non solum habetur in acceptatione annuii, sed etiam in suasione reciproca sponsalia fuisse rite celebrata. Siquidem Annun- tiata annulum accepit et retinuit; postea Antonius arrhas et munera iocalia ad ipsam misit, et haec omnia Dominica acceptavit et retinuit. Communiter apud Theologos et Ca- nonistas habetur opinio arrhas et munera iocalia explicare mutuam repromissionem factam signis in celebrandis spon- salibus, quia ex his satis innuitur mutuus consensus ; prae- sertim si antequam sponsalia celebrarentur de matrimonii oneribus pertractatum fuisset inter parentes , quod testes autumant in casu.
Neque obstat quod unus testis vel erraverit, vel men- dacium protulerit in themate, indicando aliam domum in qua sponsalia fuerunt celebrata , dum alii testes concordes deposuerunt. Verum siquidem est ex s. Rota Ventimillien. 8 Februarii 1705 coram B or ullo §. 2 quod in quocumque etiam minimo dubietatis anfractu pro omnimoda exclusione sponsalium iudex pronuntiare debeat ; ast hoc intelligi de- bet circa naturam sponsalium et eorum de facto contracti- bus, non vero circa locum iii quo fuerunt celebrata.
Praeterea, ait Consultor, dispensatio circa impedi- mentum publicae honestatis a Parocho obtenta in matri- monio iam contracto ab Antonio cum Annuntiata inefficax omnino fuit. Dispensatio enim tollit impedimentum, sed non efficit ut validum sit reputandum quod nulliter actum est; quoniam etsi contraxerint ignorantia, nulliter tamen con- traxerunt et bona fides cessavit a die, in qua curatus spon-