194. De Falsis Fratribus.

1. O mentes perfidas

et linguas duplices
Et testes sub dolos

et falsos iudices !
Aurate fabricant

fraudum artifices
In dorso pauperum

ferrum et silices.

2. Impune frangitur

fides in publico,
Vix potest credere

privignus vitrico,
Vix pater filio,

vix aeger medico,
Ipse, qui conqueror,

in fide claudico.

3. Ubique timeo

dentem vipereum,
Venenum seminant

vendentes oleum,
Qui tecum loquitur,

trahit ad laqueum,
Ut tibi temperet

doloris balneum.

4. Nullus nocentior

hoste domestico,
In magno decipit

sicut in modico,
De non ambiguis

aperte iudico,
De fratris laqueo

vix pedem explico.

5. Si bonum fecerim,

occulte lacerat,
Si malum aliquid,

fingens exaggerat,
Si verum approbo,

in multis peierat,
Ut prosit hostibus,

amicos vulnerat.

6. Minatur filio

mortis in radio,
In visu regulus,

in cauda scorpio,
In dente coluber,

princeps in gladio,
Ficta simplicitas

in falso labio.

7. Clamori super hoc
infero terminum,
Per aegritudines,

per ictus fulminum
Romana curia

fovet periurium,
Pro nummi gratia
salvat mendacium.