Litterae 213

« sollicitudinis, quasi Iudices singulis civitatibus praepositi » (S.Thom., q. 26, art. 3).

Atque etiam non possumus non mirari Te, Venerabilis Frater, queri de petitionibus et appellationibus quae ad Romanum Pontificem deferuntur, quaeque ab ipso excipiuntur, quandoquidem, uti Catho- licus Antistes, scire optime debes, appellationum ius ad Apostolicam Sedem, veluti innuit Immortalis Memoriae Benedictus X I V Decessor noster, « adeo necessario connexum, cum Romani Pontificis in Uni- « versam Ecclesiam Iurisdictionis Primatu, ut nemo possit illud in « controversiam adducere, nisi et hunc velit praefracte inficiari » (Bened. XIV, De Synodo dioec, lib. IV, cap. 5). Quod quidem ius adeo omnibus fidelibus notum est ut S. Gelasius Praedecessor item Noster [Epist. VII, ad Episc. Sardin.) scriberet : « Cuncta per Mun- « dum novit Ecclesia quoniam quorumlibet Sententiis ligata Ponti- « ficum, Sedes Beati Petri Apostoli, fas habeat resolvendi, utpote « quod de omni Ecclesia ius habeat iudicandi, neque cuiquam de « eius liceat iudicare iudicio; si quidem ad illam de qualibet mundi -< parte Canones appellari voluerint, ab illa autem nemo sit appel- « lari permissus ».

Hinc admirationem moves, cum affirmas Huiusmodi Apostolicae Sedis morem excipiendi eorum querelas, qui ab Episcoporum iudicio ad eamdem Sedem appellant, Tibi impossibilem reddere Tuae dioe- cesis administrationem. Talis enim impossibilitas a nullo Catholicae Ecclesiae Episcoporum tum praesenti, tum superioribus aetatibus fuit unquam cognita. Quod si huiusmodi impossibilitas a Te asserta existere unquam posset, eam Romanus Pontifex sentire deberet qui gravissima omnium Ecclesiarum sollicitudine distentus omnium dioe- ceseon petitiones excipere, easque accurate examinare ac dirimere tenetur; numquam vero simplex Episcopus qui de propriae dioecesis factis tantum respondere debet, quae totius Catholicae Ecclesiae exigua pars est.

Atque huiusmodi Tuae quaerimoniae contra appellationum ius ad Romanum Pontificem et contra ordinariam ac directam eiusdem Pontificis in omnes dioeceses iurisdictionem, et maiorem excitant admirationem, quod omnis religiosae mentis Episcopus ex eodem iure ac iurisdictione, veluti per Te ipse noscere potes, Venerabilis Frater, maximum solatium, consolationem ac robur percipit coram Deo et Ecclesia et coram ipsis Ecclesiae hostibus. Et quidem coram Deo: propterea quod, dum ex parte se a reddenda vilicationis suae ratione eximit, salutari Apostolicae Sedis lumine perfusus, magis in dies dirigitur ad suam dioecesim prospere administrandam; coram Ecclesia: nam hoc facto eam maiore usque coniunctione ac firmi- tate et regiminis unitate vigere et florescere videt ; coram Ipsius Ecclesiae inimicis : propterea quod contra ipsos hac ratione Episcopus fortior et constantior evadit. Omnibus enim probatum exploratum-