214 MATRIMONII

Quod nullitas matrimonii seu impedimentum metus fuisset eidem, in hac hypothesi, percognitum aperte demonstat Petri con- fessio, in examine iudiciali emissa: in die matrimonii cubiculum illius ingredi nolebam, quam uti uxorem non aestimabam.

Quod denique haec nullitas hypothetica, fuerit aliis occulta, ex eo demonstratur, quod notabilis pars testium, quos Petrus induxit autumabat, eumdem duxisse Iuliam intuitu conspicuae illius dotis ; amici autem familiae suam operam praestiterunt, ut coniuges revocarent ad concordiam ; id quod manifeste ostendi t , nullam in publico suspicionem adfuisse de invali- ditate matrimonii ab iisdem celebrati.

Hisce omnibus perpensis remissum fuit sapientiae et doctri- nae EE. PP. infrascriptum resolvere

DUBIUM

An constet de nullitate matrimonii in casu. RESOLUTIO. Sacra Congregatio Concilii, re discussa sub die

27 Iulii 1879, censuit respondere: Negative.

Ex QUIBUS COLLIGES:

I. Divitiarum contemplatio, quando sit causa impellens ad matrimonium, sacramentum non inficit, dummodo qui earumdem intuitu contrahit, neque habitu , neque actu tria matrimonii bona non respuat.

I I . Qua de re, cum divitiae totalem finem haud habeant, dici potius debent causae impulsivae ; ita ut contrahens ex- presse in illas feratur, implicite autem feratur in ipsos fines operis et contractus.

I I I . Et ideo etiamsi divitiae coucausae esse queant ad ma- trimonium ineundum; quum tamen interpretatio facienda sit pro eius validitate, standum est pro causa iusta atque honesta, a qua ipse actus regatur et sustineatur,

IV. In themate haud dubitandum esse de validitate sacra-