214 Ex S. Congregatione Concilii

sponsione S. R R . C. in prefato decreto Urbis et Orbis ad X

dato die io D e c . 1703 et a Clemente XI die 12 Ian. 1704 ap-

probato. C u m enim quaesitum esset : An celebratio Missa-

rum solemnium per annum, sive pro vivis sive pro defunctis,

sit de dictis iuribus parochialibus, responsum fuit: Negative

prout iacet, sed licere confratribus dumtaxat in festivitatibus

solemnioribus eiusdem ecclesiae vel oratorii, ut in Brundusina,

sub die i Iunii 1601.

Quae responsio ex parte capellanorum videretur quod tan-

tum respiciat Missas cum ministrorum adsistentia, cum se re-

ferat ad dubium circa Missas solemnes. Iamvero Ritus ser-

vandus in celebratione Missae, qui Missali Romano praemit-

titur, supponere videtur ' solemnem Missam esse, ,quae cante-

tur cum ministris. Quod si ad solemnitatem opus non est

concursu populi et apparatu extr inseco, necessarium tamen

videtur ut Missa cum diacono et subdiacono canatur, ut scri-

bit Emus Gennari (Consultazioni can., 77 , n. 2). Quare hoc

decretum Benedictus X I V commentans (Inst. eccl., io f, n. iip

et 120), discrimen agnoscit inter Missam solemnem et Mis-

sam cum cantu, intrinseca etiam ratione allata, ipsumque de-

cretum ad Missas cum ministris refert.

Acced i t quod cum in responsione ad X videretur celebra-

tionem ipsarum Missarum solemnium non esse per se de pa-

rochialibus iuribus, eo minus dicenda erit de parochialibus

iuribus Missa, quae cum cantu ab uno sacerdote celebratur.

In specie vero quoad Missas de requie cum cantu adest de-

cretum S. R R . C. diei io Maii 1879 , in quo ad dubium:

« An liceat in aliena ecclesia et apud Regulares cantare Mis-

sam de requie, quam fideles celebrari petunt pro parentibus

vel amicis defunctis, postquam funeralia in ecclesia parochiali

persoluta fuerint, etiamsi Missa exequialis in ecclesia paro-

chiali non celebratur », responsum prodiit : « Affirmative, ser-

vatis tamen Rubricarum regulis ».

E contra ex parochorum parte videretur quod responsum