Litterae 215

quaestionis status, ex quo perfacile perspicis Apostolicam Sedem iuste egisse, etiam si placeret in Iudicium Sententiamque convertere verba illa quibus Te monendum duximus. Etenim, Venerabilis Frater, quamquam plenam haberes rationem, tamen minime ignoras ex utriusque iuris praescripto neminem de possessione deturbari posse. Quamobrem antequam Regulares et Apostolicam Sedem propria possessione ac Iure spoliares, Tuum erat, tum Reverentiae, tum Iustitiae causa, eamdem Sedem de Tuis rationibus certiorem facere, et ab eadem Sede expectare responsum. Quae Apostolica Sedes iustissime est operata, quandoquidem apprime noscis quod intercedat discrimen inter iudicium petitorium et possessorium iudicium, ac quae utrumque ius praecipue statuat circa cuiusque generalis spo- liorum et ausuum iudicia. Vehementer optamus, Venerabilis Frater, ut id pro Tua prudentia sedulo considerare et intelligere velis.

Arbitraris autem Apostolicam Sedem ex praesumptionis iure, pro Superiore semper stare debere, quando inter dispares gradu quaestio habetur, ac regulam proponis illi longe dissimilem quam Sanctus Bernardus Innocentio II Decessor! Nostro proposuit illis verbis : « Hoc, « inter caetera Vestri singularis primatus insignia specialius nobilius « que nobilitat, Vestrum et inclytum reddit Apostolatum, si eripias « pauperem de manu fortiorum eius » (S. Bernardus, Epistolae 198).

At contendis Religiosas familias, Lutetiae Parisiorum degentes, haud posse perfrui exemptionis iuribus, propterea quod ipsae, veluti Tibi videtur, tres ob causas, non sunt canonice erectae. Et primum, quia istius Status leges non tribuunt Regularibus legitimam existen- tiam; secundo propterea quod ipsae leges non sinunt Regularium domos alicuius Dominium rei et Possessionem habere, ex quo evenit ut minime possit executioni mandari quod Apostolicae iubent Con- stitutiones, quae praescribunt ut ante fundationem omnino constet quomodo se decenter sustentare queant ; ac denique propterea quod Tridentina Synodus et Romanorum Pontificum Constitutiones, ad canonicam Regularium in dioecesibus existentiam requirunt Episcopi consensum, quem asseris nunquam impertitum fuisse Regularibus de quibus sermo est. Atque etiam asseris praecedentis existentiae factum nullo modo Canonicum eorumdem Regularium statum effi- cere posse: non titulo implicitae approbationis, quandoquidem Pon- tificiae Constitutiones et Concilium Tridentinum postulant, veluti opinaris, ut huiusmodi Episcopi Consensus, et Auctoritas sit expressa et scripto data, ante Regularium adventum ; non titulo praescri- ptionis, propterea quod ais agi de Lege irritante ac de Lege publici Ordinis quae, uti existimas, praescriptionem haud admittunt. Sed non dubitamus, quin per Te ipse cognoscas, Venerabilis Frater, huius- modi argumenta nullam plane vim habere, pro Sua intelligentia, serio perpendas quae dicturi sumus quaeque a Te sedulo considerari summopere cupimus.