PARISIEN. 215

mite Brenier, sed etiam ex actis tribunali civili pridem ex- hibitis.

Declarat autem orator se, brevitatis gratia, abstinere ab iis referendis quae deinceps secuta sunt. Quidquid enim subinde evenerit nihil prorsus, inquit, validitati matrimo- nii conferre potuit ob notam S. C. Trid. legem, qua, san- citum est matrimonium ex metu, ut in casu contenditur, initum convalidari non posse nisi iterum contrahatur ser- vata eiusdem S. Conc. forma. Ita sane S. C. C. declaravit in Panormitano, - nullitatis matrimonii - die 30 Septem- bris 1719. Consonat S. R. Rota in dec. 90 coram Séra- phin, nec non Barbosa vot. decis. lib. 5, vot. 17, n. 178, Schmalzgrueber tom. 4, pag. § 40 etc. - Quod vero de matrimonio iterum in forma Tridentina contrahendo ne cogitatum quidem fuerit in casu, neminem negaturum esse confidit.

Demum hisce omnibus veluti in una tabula descriptis, animadvertit patronus ea deducta fuisse, nedum ex iudiciali examine oratricis et viri , sed etiam ex ipsius matris con- fessione et iuramento aliorum quindecim testium quos recen- set et laudat, uti aetate, conditione, religione praestantes.

Porro contendit existimandum non esse istiusmodi per- sonas omnes in re tam gravi et sancta periurii crimine sese foedasse. Nam 1. iuxta receptissimum iuris principium « de- licta et collusiones non praesumuntur » seu « nemo maius praesumitur,» idque multo minus in actu; quo quis con- scientiae causa ad Ecclesiae auctoritatem confugit. 2. In praefatis testibus, praeter intrínsecas dotes, de quibus su- pra, extrinsecae omnes sinceritatis notae eminenter elucent, uti attente perlegenti integras eorum responsiones facile pa- tere ait. Exempli gratia, addit, ipsi non testantur nisi de iis quae certo noverant, scientiae causam sedulo allegantes, et ingenue fatentes se ignorare si quid eis minus notum, licet oratrici utile, a Iudice quaereretur. Quidam autem ex ipsis ne noverant quidem qua de causa ad Tribunal vocati essent, prout expresse testata est Anna Wilson iurans.