214. De sancto Rudfoerto.

1. Salve, sancte mi Rudberte,
Praesul in Wormatia,
Almae vitae sic repertae
Plenus sanctimonia.
2. Nobili ex regum stirpe
Francorum et accola,
Castus, mansuetus, quippe
Devotorum formula.

3. Tu virtutum armamentum
Per divinam gratiam,
Eras gregis fulcimentum
Per doctrinae copiam.
4. Rebus plene actitasti,
Quae doctrina sonuit,
Vere bene praedicasti,
Ut scriptura tonuit.

5. Deus homo Jesus coepit
Facere et docuit,
Beatus Rudbertus egit,
Dicendo quae monuit.

6. Ejus verbum sic ornabat
Dis misericordia,
Rectum actum dispensabat
Pietas, justitia.
7. Tute corpus affligebas
Vigiliis, jejuniis,
Omne opus exercebas
Egenis et viduis.
8. Omne tuum aestimabas,
Quod inops acceperat,
Reliquum parvipendebas,
Quod lucrum non aggerat.
9. Alta fama longe, late

Sanctum virum sparserat,
Prorsus multos indilate
Ad ipsum attraxerat.
10. Religionis veritatem
Puram eo audiunt
Omnesque anxietatem
Moesti cito deserunt.

11. Numerosi tam benigno
Liberati famine
Ope ejus a maligno
Juncti coeli agmine.

12. Boni credunt, mali ruunt
Divinis judiciis,
Justum caeduntsquali, trudunt,
Afligunt supliciis,

13. Sanctitatem non ferentes
Grandi cum injuria
Obaudire renuentes
Sua pro duritia.

14. Mentis foedae hunc repellunt

Ab urbe Wormatia,

Nullae morae intercedunt

Nec annorum spatia.

15. Incunctanter famam audit
Sancti prudens Tbeodo,
Bavarorum dux, applaudit
Mittens pro episcopo:

16. Visitare dignaretur

Sedentes in tenebris,
Suscitari mererentur
Foetent es illecebris.

17. Tunc praemittis cum legatis
Sacerdotes fidei,
Verum jubar post hos vadis,
Fundamentum populi.

18. Audiens princeps praefatus
Grandi ovat gaudio,
Militum auceps stipatus
Suscipit cum populo.

19. Sanctus ducem Ratisponae

Instruxit jejuniis

Ac luce salutis bonae

Indidit mysteriis.

20. Nobiles et populares
Salvatorem omnium,
Cuncti simul generales
Agnoverunt Dominum.

21. Theodone obsecratus
Alveum Danubii
Intrans spargis Deo gratus
Verbum evangelii.

22. Tendens usque Lamiacum
Et Noringos visitas
Ac Germanis coelibatum
Praedicando intimas.

23. Tali opere commendans
Jesum natum Dominum
Ex aeterno patre signans
Ante ortum temporum.

24. Matris virginisque partum,
Deum veri luminis,
Crucifixum, passum, captum
Pro salute hominis.

25. Omnes salvans resurrexit,
Ascendit ad patriam,
Nobis spiritum direxit
Pandens suam gloriam.

26. Facto Christiano duce
Ac fideli populo
Incunctanter locum tute
Censes episcopio.

27. Tumulum urbis collapsae.
Quae Juvavo nomine
Erat dieta, indilate
Renovasti prospere.

28. Nomen in Salzburgam vertunt
Sicque et nunc dicitur,
Tot illi bona impertunt,
Quod summe perficitur.

29. Ibi structam dedicasti,
Fundasti ecclesiam,
Beate, quam decorasti
Ad divinam gloriam.

30. Vernas Christi sacerdotes,
Clericos ac populum
Sexus utriusque doces
Sacramentum ordinum.

31. Ad quos tuas sanctas laudes
Non possum exprimere,
Gunctasque malorum fraudes
Dignare ignoscere.

32. In labore praedicandi
Magna tua proelia,
Nunc ecclesias fundandi
Multa sancta merita.

33. Vocas viros, mulieres
Moniales, monachos,
Optas tibi coaequales
Simul omnes populos.
34. Cunctis impendis virtutem,
Caritatem singulis,
Amas omnes, ad salutem
Quare plures attrahis,

35. Nunc docendo, praedicando,
Orando assidue,
Temet ipsum macerando,
Castigando undique.

36. Inde prophetiae gradum
Meruisti pleniter,
Beatum quo finem tuum
Praedixisti circiter.

37. Vere multum consternati
Juvavenses filii
Sancta morte patris tanti
Lacrimantes singuli.

38. At commendans spe erectum
Noricorum populum,
Multum Salzburgensem clerum
Creatori omnium,
39. Eligendumque Vitalem
Successorem censuis,
Non frustra commendans talem,
Deo flatum exeris.

40. Plane voces angelorum
Animam ferentium
In coelestem beatorum
Sacrosanctum numerum:

41. Ecce sic transivit justus
Ad aeternam gloriam,
Pravis qui non est adustus
Nec contraxit maculam.

42. Ad sepeliendum viri

Sanctum adsunt splendidi,
Tunc post neque ante visi
Et creduntur angeli.
43. Eja nunc felix Juvavo,
Civitas laetitiae,
Redolens tali patrono,
Tanto clarens lumine.

44. Felix turba Bavarorum
Tui patris oramine
Et populus Noricorum
Ejus adjuvamine.

45. Laurea nunc coronatus
In aeterna gloria,
Illic nostri incolatus
Memor abde vitia.
46. Christum salvatorum nostrum
Fac nobis propitium,
A mundanis cor erectum
Contemnamus saeculum.

47. Malis nostris ne depressi
Praeda simus hostibus,
Ex hac carne sed egressi
Jungas sanctis omnibus.
48. Exuturos carnem certe

[Hujus] vitae post examen,

Nos tecum, sancte Rudberte,

Duc, amoene pater. Amen.