216 TAURINEN.

quemcumque parochum de licentia Episcopi vagorum matri- monio assistere?

Ergo sub hoc respectu eos consideravit parochus Centa. At instat Ludovicus; hanc licentiam parochum nec petiisse, nec obtinuisse certum est: nam rescriptum Vicarii generalis non continebat nisi dispensationem a tribus proclamationi- bus. Sed esto: supponamus parochum Centa absque ulla su- periorum licentia matrimonio adstitisse, ut corniti Cavour morem gereret, prout asserit Happel, quid inde? peccasset qui- dem graviter, sed matrimonium fuisset validum ; S. Alph. de Matr. 1089. Absit quod insimulare, velim parochum tam gravis criminis, sed solummodo argumento ab hominem con- cludere, actorem quocumque se vertat, non posse effugere sui matrimonii validitatem.

Relate vero ad multiplices articulos quos affert ex codice Bavarico, qui matrimonium respiciunt, respondeo generice principes christianos non posse constituere impedimenta nisi respectu ad effectus civiles; sola enim Ecclesia potestatem habet constituendi impedimenta sive impedientia sive diri- mentia matrimonium.

Relate ad domicilium adverte, heic sermonem esse non de domicilio originis vel civili, sed de parochiali quod con- stituitur per actualem habitationem in aliqua determinata parochia.

Denique matrimonii sui nullitatem ostendere nititur ex defectu consensus: qua de re affirmat nunquam hac mente fuisse, ut Latinam in uxorem duceret, sed solummodo mens erat eam ut concubinam habere. Quare si consensum prae- buit, id fecit unice pressus auctoritate comitis Cavour. At dic, sodes, quando mense Iunio instabas apud parochum Centa, ut facultatem peteret ab Archiepiscopo te in matrimonium coniungendi cum tua Latina, qua auctoritate pressus eras? nulla omnino ; sed unice ducebaris flagranti desiderio eam uxorem habendi, atque prolis mox nasciturae legitimandae. In quo quidem laude dignus es; sed haec agendi ratio pe- nitus destruit assertionem tuam, nunquam animum habuisse