216 NANCEIENSIS ET TOULLENSIS

Causae dispensationis ab Episcopo allegatae, nempe odium implacabile, et verosimilis impotentia viri satis apparent ex dictis,, in quibus cerni pariter possunt abalienatio animi et aversio ob indolem mariti et convicia et vexationes quae im- possibile reddiderunt commune domicilium. Res eo progressa est nunc, ut nulla omnino affulgeat spes reconciliationis in- ter partes, etiam si, sine scandalo talis fieri poterit recon- ciliatio. Quapropter causae sunt gravissimae et cum non- consummatio videatur certa, censeo posse supplicari S. Sedi pro dispensatione matrimonii rati, sed non consummati inter Rogerium et Mariam, quondam initi.

ANIMADVERSIONES DEFENSORIS MATRIMONII EX OFFICIO. Ma-

trimonium, quod die 10 Decembris 1890, in aetate anno- rum 29 constituta, Maria cum comite Rogerio 39 annos nato, contraxit, opere imperfectum proclamat.

Neo-coniuges usque ad diem 1 Februarii 1891 vitam con- iugalem duxerunt ; quo die ad paternam domum a viro Ma- ria remissa est. Si Rogerium audias, Maria, si Mariam, Rogerius est ineptus ad opus.

Inquisitio vero adeo perfunctorie facta est, ut in anci- piti non solum sit per queni steterit quominus matrimo- nium consummaretur, sed, quod potissime attendendum venit an reipsa inconsummatum sit.

Lectissimus consultor canonista accurate inquisitionis vitia recenset. Ego autem, ne videar actum agere, conten- tus ero recolere cum iurisconsulto doctissimo Pauló* Rúbeo in S. Rot. decis. 392, n. 27 et seqq. part. 4 rec: « Quando agitur de dissolutione matrimonii, quod est magnum sacra- mentum, omnis diligentia et cautela adhibenda est, ut quan- tum humana fragilitas patitur, omnis fraus et error exclu- dantur. Ideoque ecclesia induxit tam exquisitas solemnitates antequam similia matrimonia dirimantur».

Eapropter in sententiam humanissimorum consultorum, theologi et canonistae, descendere non possum, sed postulo ut compleantur acta processus ad formam iuris.

Hisce praenotatis, propositum fuit diluendum