GRANATEN. 217

sibi suisque successoribus, non illico concludi potest, fundum in possessionem ecclesiae venisse, et mensae esse acquisitum. Hoc enim a contrahentium ac potissimum ab ementis volun- tate maxime pendet. Si enim emptor emat et acquirere in- tendat unice qua Episcopus et huius sedis Episcopus, et exinde absque ullo ulteriori actu rem Ecclesiae et mensae suae episcopali esse cessuram, acquisitum Ecclesiae illico et immediate, sustineri non inconcinne potest; at si nihil de- terminatum sit, nil in tabulis contractus definitum, veluti in themate, tunc interpretationi locus fieri necessario debet, videndum scilicet foret, utrum Praesul emendo sibi suisque successoribus, emere voluerit eodem modo sibi ac suis suc- cessoribus.

Deveniendum itaque esset ad interpretationem, eo quod contrahentes minus dixerunt ac oportebat. Porro in his valet regula, quod - contrahentium mens desumenda est ex eo quod ipsis propositum fuerat, L. 35 De reg. iur. et L. 33 De cont. empi., ex natura actus LL. 3, 9, 12 De transad., ac demum quod maxime nostra interest ex bono et aequo L. 13 § ult. De ann. leg. -•

Age vero quod contrahentes in themate sibi proposue- runt facto suo clare ostenderunt. Siquidem Regina scripto documento quid intellexisset fassa est: Archiepiscopus vero Monzón tum retentione praedii, tum confectione testamenti monstravit non eodem modo sibi ac successoribus suis prae- dium se intendere acquisitum.

Quod magis retinendum videtur, si circumstantiae atten- dantur. Etenim Praesul Monzón dum hortum Lauri acqui- sivit, certe in animo habebat, quod et Reginam latere non potuit, rusticas aedes, sicut reapse fecit, suis impensis me- liores reddere, adeo ut oblectamento ac requiei reapse fierent granatensibus Episcopis. Unde celebratione contractus nego- tium non poterat intelligi absolutum, sed tantummodo in- coeptum, in limine scilicet constitutionis adhuc existere. Por- ro notum est fundatores in limine fundationis, sicut dona- torem donatione non perfecta, honestas conditiones beneficio,