217. De s. Euchario et Sociis.

1 a. Cordis laeti iubilo,
Mentis cum tripudio
Dies ista celebretur;

1b. Pio cum obsequio
Fidelis haec contio
Dono Dei gratuletur.

2 a. Nova [nam] lux exoritur,
Vetus caligo pellitur,
Treveris convertitur.

2 b. Babylonis haec filia
Denigrata per vitia
Idolis tum subditur.

3 a. Caeca languens in errore
Longo parit in dolore
Reprobata,
Desperata

Sic gehennae filios.

3 b. Sed iam pater pietatis
Nutu bonae voluntatis
Miseretur
Et medetur,

Pios facit impios.

4 a. Roma primo visitatur,
Salus ei procuratur,
Petro quando sedes datur;

4 b. Brevi regnum dilatatur,
Petrus in quo principatur,
Orbis ei subiugatur.

5 a. Cum sociis Eucharius,
Propugnator egregius,
Multae virtutis conscius
Treverim dirigitur.

5 b. Intrat urbem pugnaturus ;
Infidelitatis murus
Obstat, fit conflictus durus.
Dux bonus non vincitur.

6 a. Virtus ingens spiritalis,
Nullis unquam victa malis,
Tribus viris inest talis,
Quod expugnant milia.

6 b. Bis acutus verbi Dei
Mucro ferit, cedunt ei,
Truccidantur Amorrhaei
Felici victoria.

7 a. Ergo, sancti, qui vicistis,
Patres nostros convertistis
Pio ministerio,

7 b. Quibus legis vos latores,
Nobis sitis defensores
Iusto patrocinio.