MATRIMONII 2 2 1

ciudi ait, si enim Panormi domicilium habuisset, superva- caneum esse putat praefatae exceptioni incumbere; illud ani- madvertendum subdit Messanae quasi domicilium in auras abire Io quia ex actibus comprobatur sponsorum Messanae moram quindecim ad summum dies perdurasse : dum ad quasi domicilium constituendum habitationem in loco per maiorem anni partem requiri unanimiter Canonistae tradunt, vel sal- tem unius mensis spatium. 2° Quia probatum non est spon- sos eo fuisse animo, ut diu Messanae degerent, quo animo substantialiter opus esse ad quasi domicilium constituendum «ertissimi iuris est. Porro de huiusmodi animo nedum nul- lum testem fidem facere inquit, sed imo immediatus sponsorum post nuptias, discessus, morbo publico nondum cessante, con- trarium satis aperte revelare subsumit. Neque relevat, quod Pater sponsae Messanae domum conduxerat, quia hoc fecit ex eo quod in publicum diversorium, in quo ipse cum fa- milia degebat, supervenerat Dux sponsus filiae, et ipse re- ligionis causa noluit, ut filia degeret sub eodem tecto cum sponso.

Verum dato etiam, at nunquam concesso, quod sponsi hoc quasi domicilium Messanae acquisivissent, nullum ta- men, atque irritum matrimonium in themate iugiter per- manere certavit, quandoquidem sponsi non in paroecia, cui Filocamo parochus praeerat, sed in ambitu alterius paroe- ciae, in qua Parochus Chirico iurisdictionem exercebat, tempore matrimonii habitabant, ceu ex actis manifestum erumpit.

Nec oggerere prodesset, quod licet matrimonium coram parocho Filocamo celebratum fuerit, attamen alter porochus Chirico illi intervenerit, ideoque matrimonium tamquam co- ram proprio Parocho initum valeat. Ex causae enim acti- bus in probatis esse edisserit, parochum Filocamo uti pro- prium contrahentium parochum ab ipsis adhibitum fuisse, eorumque consensum formaliter recepisse, parochum vero Chirico non aliter quam spectatorem et testem nuptiis in- terfuisse. Quo posito cum proprii parochi praesentia sub eo