222 PARISIEN.

ratur Ferdinandum, in actu celebrationis matrimonii aperte ostendisse se Philippo nubere nolle. Ista sunt verba tantum, ait. Die enim 8 Maii 1890 Ferdinanda splendide ac magni- fice se exornat, pergit ad praesidem VIII parisiensis regio- nis et testibus adstantibus nitide profitetur se velle Philip- pum virum sibi iungere; atque duos post dies eadem Fer- dinanda splendidiori etiam apparatu ad Parisiensis Aposto- lici Nuntii domum proficiscitur ac omnibus a iure praescri- ptis ad valide et licite matrimonium celebrandum servatis, coram Apostolico Nuntio et testibus matrimonium cum Phi- lippo init.

Quae cum ita sint, defensor adducit notissima verba Rotae R. decis. 149, § 1, coram Ratto: « Cum agatur de matrimonio contracto coram parocho et duobus testibus iu- xta formam praescriptam a sacro Concilio Tridentino in sess. 24 De reform, matrim, cap. 1, et in ipso celebratio- nis actu intervenerit liber consensus utriusque contrahentis, omnis praesumptio militare debet pro validitate eiusdem matrimonii, nullaque ratio habenda est de oppositis exce- ptionibus, quando illae non sunt adeo perstringentes et ef- ficaces, ut in continenti et concludentissime, evincant prae- tensam nullitatem, sive ex defectu liberi consensus, sive ex alia irritanti causa promanantem ».

Rotae autem doctrina apodictice confirmatur per Instru- ctionem S. C. S. R. et U. Inq. die 20 Iunii 1883 editam: « In hac re iudex sciat matrimonium esse per se factum quoddam solemne et publicum, quod semper validum cen- seri debet, nisi evidentes rationes eiusdem nullitatem de- monstraverint ». Nemo vero iuxta oratorem apodictica ap- pellant argumenta praesenti in causa adducta, seu dicet per ea omne prudens dubium de existentia metus excludi. Prae- ter quod ad hoc necessario requiritur, ut testibus ab actrice datis testes opponantur sive a reo producti sive ex officio, decantatum illum consensus defectum ita testes narrant, ut quisque ex se sibi fidem adimat.

Si Ferdinanda, urget sacramenti vindex, reapse iis moe-