203. De Concordia.

1. O quam mundum, quam iu-
cundum

Vivere concorditer,
Nam psalmista verba ista

Loquitur veraciter.
Hac virtute sunt solutae

Res unitae fortiter,
Iussu oris creatoris

Vivunt regulariter.
Herus verus fert sincerus:

Sancti sunt pacifici,
Grati nati non vocati,

Fiunt hi deifici.

2. Christianus is insanus

Subito efficitur,
Cuius ore, corde, fore

Vera pax non cernitur,
Illo ore. corde, fore

Vera pax non cernitur.
Quo coniurat patrem, curat

Sternere, ut legitur.
Ipso corde, pleno sorde,

Cain simul corruit,
Vehementer, fraudulenter

Dum in fratrem irruit.

3. Hanc in facto nuper acto

Scharioth non habuit,
Dum letale, heu, tam male

Laqueo se induit.
Magnum donum, summum bonum

Confert pacis dignitas,
Tollit bella, cordis fella,

Mentib fit sinceritas.
Est amoris vinclum foris

Optima felicitas,
Premit iras intus diras,

Oris est sinceritas.