ARBOREN, 223

hominum libertatem. Quam ob rem in iurisprudentia pra- ctica contra sponsalium existentiam respondi solere, nisi invictissimae et perfectissimae adducantur probationes: et hoc patronus firmat ex s. Rota in Pampilonen. Sponsa- lium 28 Iunii 1754 §. 3 cor. Buratto, et in Ventimi- lien. Sponsalium 9 Febr. 1756 §. 2 coram eodem: et tandem praxi S. O. C. uti in Romana seu Comen. Spon- salium 24 Novembris 1781 §. 6.

His in iure praenotatis patronus, ad factum descendens, probare nititur, argumenta, de iure requisita , ad sponsa- lium existentiam in tuto ponendam , omnino in themate deficere. Siquidem, ait, testes a Sophiae Vidili procuratore inductos deponere de sponsalibus tantum per coniecturas , quia nempe conspexerunt Salvatorem Catzeddu frequenter in domum Sophiae accedentem. Unum inter omnes existere testem de praesentia, nempe Ioannem Catzeddu, Salvatoris patruum; cuius tamen depositionem nihil esse faciendam, tum quia senex est, quasi hebes, tum quia ab omnibus reti- netur de mane ad vesperum mutare dicta, et fidem datam ab una ad alteram horam frangere.

Ulterius patronus contendit fidem neque esse praestan- dam Ephisio Palmas, quia patrinus baptismatis est relate ad Sophiae matrem, ac insuper adulterinum fovet amorem; qua de re eius testimonium in rebus conscientiae pro nihilo apud omnes habetur, cum sit homo perditissimis moribus. Ex his patronus concludit, deficere in themate illam invictis- simam et perfectissimam probationem, quae ius requirit ad existentiam contractus sponsalitii adstruendam.

At in perdita hypothesi de existentia sponsalium, con- tendit patronus sin minus in casu concurrere causas, propter quas ad sponsalium dissolutionem sit deveniendum. Siqui- dem, sancta mater Ecclesia, ne inviti indissolubile ineant matrimonii vinculum, quod difficiles exitus solet plerumque habere, in moribus semper habuit monendi potius , quam cogendi illos qui a promissione sponsalitia resilire nituntur; Lue. III in c. requisivit 17 De sponsalibus. Idque , ve-