PARISIEN. 223

stitiae moerorisque significationibus nuptura altare ascende- r e^ quibus iam iam moriturus patibulum ; et per totum non breve illud nuptialium solemnium spatium magnam profu- derit lacrimarum vim, certo certius Apostolicus Nuntius atque adhibiti testes coactas esse nuptias facile deprehende- r e t , dum e contra hoc ne somnio quidem suspicati sunt. Imo illi quoque testes qui modo talia referunt haud permi- sissent eiusmodi coniugium ac dilectam miseramque puellam e tanto impendenti infortunio eripuissent. Quod si aliquas Ferdinanda fudit lacrimas id evenit non ex coactis nuptiis, sed vehementi ex amore, quem semper erga patrem nutri- verat.

Quibus animadversis, propositum fuit diluendum dubium. An sententia Archiepiscopalis Curiae Parisien, sit confir- manda vel infirmanda in casu. Cui dubio sub die 20 Fe- bruarii 1897 responsum fuit:

Dilata et audiantur testes ex officio iuxta instructionem dandam a Defensore matrimonii ex officio. Quae quidem instructio ita a Def. vinculi matrimonialis exarata fuit: « Spectatissimus vir, qui matrimonii iura apud archiepisco- palem Parisiorum curiam ex officio tuetur, eâ qua praestat diligentia et dexteritate, perquirat testes de factis celebra- tionem matrimonii praecedentibus, concomi tan tibus et sub- sequentibus instructos, ac omni industria curet ut ii ad exa- men adducantur. Ita autem se gerat ut testes ad examen accedant inscia parte. Praesertim vero excutiat parochum Sabatier, qui matrimonii celebrationi interfuit: et cum vi- cecomes Brenier de Montmorand deferat: Immédiatement après le mariage le désacord entre les époux s'est manife- sté. Madame Ferdinande écrivit à ma femme des lettres tres- découragées et baignées de larmes. Je pourrai verser au dos- sier plusieurs de ces lettres ». Utile forsan erit praefatas epistolas actis inseri.

Iussa faciens, Ordinario Parisiensi rescriptum fuit ut ad normam huius instructionis processum suppletorium confi- ceret.