219. De sancto Gisleno.

Ad Nocturnum.

1. Rex sanctorum, lux et virtus,
Verus de Deo Deus,
Audi laudes nunc benignus,

quas tibi subtilius
Tam clerus quam praesens
vulgus
devoti persolvimus.
2. Quidquid spirat, te collaudat,
quidquid est, te praedicat,
Inter quae vox nostra pulsans

ad te, Christe, clamitat,
Ut pium praestes auditum,
toto corde postulat.
3. In te solo spes tuorum
certa stat credentium,
Quos levas festis sanctorum,

confortas et plurimum,
In quis nomen tuum sanctum
laudatur per saeculum.

4. O quam digne tu laudaris
sanctorum solemniis,

Quos facis gaudere sertis
semper candidissimis,

Sanctus quibus nunc Gislenus
laetatur cum angelis.

5. Qui vitam duxit pudicus,

plenus et virtutibus
Divinoque verbo clarus,

multis fulsit angelus,
Nuntius salutis factus,

quos misit coelestibus.
6. Praesta votis supplicantum,

quod vox poscit cordium,
Esse credimus quem trinum

est unum et verum Deum,
Exstat cui posse totum

per saeclorum saecula.