226 CASTRIMARIS

processu apud Curiam Sorrentinam semper renuit respondere, se contumacem praebens, quare in eius contumacia senten- tia edita fuit. Contumaciae hanc praebuit excusationem, ni- mirum Curiam metropolitanam causam appellationis susce- pisse praeoccupata opinione et iam publice significato pro- posito infirmandi sententiam prioris instantiae.

Disceptatio Synoptica

DEFENSIO COMMUNITATIS PRAESBYTERORUM. Communitas sacerdotum simplicium Castrimaris per constitutum patro- num suas proferens allegationes, primo notat, potuisse ad- versarium repelli ab ulteriori appellatione, quia futilibus ra- tionibus se contumacem reddidit, et citatus penes iudices ar- bitros ad re ferendas rationes, et probationes suae recusatio- nis pertinaciter se abstinuit.

Dein instans patronus potius confisus in merito causae intrinseco, ait, quod adversarius in dictum clerum admitti non potest, quia destitutus originaria nativitate, nec non titulo constantis domicilii patris, qui alio se contulit ac ci- vitatem Castrimaris deseruit. Nam art. 7. statutorum satis determinat eligendi qualitatem. « La comunità dei sacerdoti semplici del Clero di Castellammare verrà composta di soli Sacerdoti della diocesi ». Praeterea auctorante Episcopo de- cisive declaratum, ac pro lege decretum fuit, ut in poste- rum novi presbyteri, qui com munitati cleri simplicis ag- gregari volunt ac cupiunt, omnino habere debeant civi- litatem naturalem seu originariam in hac civitate, videlicet illam provenientem ex nativitate propria in dicta civitate ab externo patre qui domici harem civilitatem iam contraxe- rit in eadem civitate.

Hoc decreto, iuxta patronum, lex statuti evidens et clara omnem aliam interpretationem expellit, et omnis prorsus excluditur exceptio sive in linea praescriptiva, sive prae- sumptiva vel interpretativa. In statuto duo copulative re- quiruntur nativitas in civitate et patris domicilium, quorum si unus deficit iure ad consortium sacerdos admitti nequit.