226. De vero amore.

1. Amor sponte cor afficit
Et spontaneum efficit,

Nulla cupit praemia,
Amori non est angulus,
Amori simplex oculus,

Nulla habet propria.

2. Amor non est in timore,
Timor non est in amore,

Sunt enim contraria,
Amor lex est filiorum,
Timor vero lex servorum,

Magna est distantia.

3. O quanta est vis amoris,
Quae exclusa vi timoris

Servum facit liberum,
De nocente innocentem,
De mortuo dat viventem

Et de sene puerum.
4. Amor metu non frangitur,
Nullo pudore flectitur

Nec curat dominium;
Amor amat concordiam,
Veritatem, justitiam,

Spiritale gaudium.

5. Amor nescit judicium
Nec recipit consilium

Nec se modo temperat;
Amor gratis obsequitur,
Nullo lucro conteritur,

Libenter obtemperat.

6. Amor verus non est duplex,
Se contentus, se locuplex,

Scit omnibus sufficere ;
Per se satis est subjectus,
Non contractus sed affectus

Reveretur libere.

7. Amor prudens non effluit
Sed abundanter affluit

Nescitque marcescere,
Amor accensus fortiter,
Semper conatur dulciter

Et pure diligere.

8. Amor ille, qui spe crescit
Et subtracta spe decrescit,

Adbuc est impurior;
Amor non est hic sine spe,
Sed non sumit vires de spe

Nec ea fit fortior.

9. Amor non est hiemalis,
Amor novus et paschalis,

Per quem virent omnia ;
Amor nunquam otiosus,
Amor semper fructuosus

Sicut aestas florida.

10. Quantum homo desiderat,
Quantum credit, tantum sperat,

Tantum est in opere;
Qui amoris succo caret,
Fides ejus et spes aret,

Nescit fructum facere.

11. Amor dulcis, non amarus,
Amor largus, non avarus

Et sine tristitia:
Amor caret senectute,
Amor floret juventute
Semper in laetitia.

12. Amor purus pure amat,

In spe non propter spem amat

Sicut docet ratio;
Amor sperat hoc, quod amat,
Et quod sperat, illud amat

Appetitu anxio.

13. Amor, quia amat, sperat,
Sed non amat, quia sperat,

Ordine legitimo ;
Amor praeit, spes sequitur
Amor praeest, spes subditur
In amantis animo.

14. Amor landem non appetit,
Nec, quae sua sunt, repetit,

Nec despectum metuit;
Amor pie socialis
Nec pro malis mala malis

Sed bona retribuit.

15. Amor nescit irritari,
Invidere nec inflari,

Sed amat humilia ;
Amor malum non cogitat,
Injurias non recitat,

Nulla fovet odia.

16. Amor mollit duritiam,
Amor tollit acidiam,

Gelu mentis adimit ;
Amor sicut mors est fortis,
Amor mors est nostrae mortis,

Omne malum perimit.

17. Amor nihil vult praeter se,
Per se placet et propter se,

Sui tantum conscius;
Nullo pacto adquiritur,
Nulli spei innititur,

Non est mercenarius.

18. Amor semper vult amare,
Sibi soli scit vacare,

Se solum complectitur ;
Non quaerit fructum alium,
Quam usum sui proprium

Et seipso fruitur.

19. Amor est res suae spei,
Spes etiam suae rei,

Ipse sibi gratia ;
Ipse causa, ipse fructus,
Neque foris a se ductus

Sibi quaerit alia.

20. Amor solus vult regnare,
Totam mentem occupare,

Solus menti praesidet;
Non est, quo intret vitium,
Ubi tenet imperium,

Ubi totum possidet.

21. Amor sanctus, amor mundus,
Amor festus et jucundus

Cuncta fugat vitia;
Amor plenus plene gaudet,
Osculari Deum audet

Cum omni fiducia.

22. Amor semper triumphalis,
Amor semper nuptialis,

Amor semper ebrius ;
Amor summus et regalis,
Amor plus quam filialis,

Amor sponsus proprius.

23. Ubi amor, nihil deest,

Qui non amat, quicunque est,

Is nihil est penitus ;
Per amorem fit anima
Christi sponsa carissima

Et nubet divinitus.

24. Patrem honoret filius,

Sed sponsa, quod est dulcius,

Sponsum suum diligat ;
Sicque rejectis omnibus
Mundi dilectionibus

Ipsum solum eligat.

25. Servus timore serviat
Et mercedem accipiat,

Qui est mercenarius ;
Sed sponsa sponsum cernere
Et osculum vult habere,

Quod est longe dulcius.

26. Amor legis plenitudo,
Amor cordis latitudo,

Amor mentis specula,

Amor dulces dat lacrimas,

Lex est convertens animas

Omni carens macula.

27. Amor gemit, amor orat,
Amor plangit, amor plorat,

Pascitur suspirio ;
Amor, qui caret lacrimis,
Nec suspirat ab intimis,

Caret desiderio.

28. Amor mundo vult conteri,
Mundus est ei oneri,

Lux ipsa fastidio)
Cum differtur, amor crescit,
Minuere eum nescit

Sed auget dilatio.

29. Amor nescit meditari,
Yel audire vel effari,

Nisi quod amaverit;
Amor expers et erroris,
Qui socius est amoris,

Errare non poterit.

30. Amor currit diligendo,
Perseverat in currendo

Et cursum accelerat ;
Tarde enim pervenire,
Tarde credit invenire,

Quod nimis desiderat.

31. Sponsus, qui sponsam diligit,
Sponsae amorem exigit

Nec requirit amplius ;
Sponsa novit diligere,
Nec scit nec valet reddere

Sponso quidquam gratius.

32. Sponsa non habet aliud,
Nec sponso placet aliud

Quam sponsae dilectio ;
Nil aliud sponso debet,
Nec aliud sponso praebet

Sponsa in conjugio.

33. Sponsa amat, quia amat,
Et ut amet, semper amat

Voluntate libera ;
Praeter sponsum nihil amat,
Proptersponsum sponsumamat,

Spe nequaquam altera.

34. Amor vivendo patiens
Sed amando impatiens,
Donec Deum videat;
Nunquam cessat esurire.
Quem diligit, et sitire,
Donec votum compleat.

35. Poenam habet pro satie
Et laborem pro requie,

Dolorem pro gaudio ;
Amor, qui non perseverat
Nec in finem desiderat,

Non est dignus bravio.

36. Amor caduca negligit

Nec spem suam in his figit,

Quae sunt transitoria;
Amor supernis inhiat,
Amor amantem cruciat,

Sed sine molestia,

37. Amor exsul amartscit,
Post amarum spe dulcescit,

Spe consolatoria;
Amor luget exsilium,
Nec ibi quaerit gaudium,

Ubi non sunt gaudia.

38. Amor vult difficilia,
Immo impossibilia
Et sine solatio;
Amor semper vult languere,
Anhelando deficere
Et sine remedio.

39. Amor nullum vult temporem,
Immo aestum et ardorem,

Nulla ei gravia;
Amor suave jugum Christi,
Qui se jugo subdit isto,
Cuncta ei levia.

40. Multi gradus in amore,
Summum gradum suo more

Sponsa sibi vendicat ;
Sponsa amat cum fervore,
Sponsa abundat amore,
Cui nemo communicat.

41. Major sponsae affectio
Circa sponsum quam filio

Cum parentum gratia ;
Magis amat, magis sapit,
Magis ardet et vix capit

Sua desideria

42. Non mercedem, non honorem,
Non doctrinam sed amorem

Sponsa sibi eligit ;
Et amare et amari,
In hoc solo vult laetari,

Si perfecte diligit.

43. Amor legi non subditur,
Neque justis lex ponitur,

Qui amori serviunt ;
Amor enim est beatis
Lex perfectae bonitatis,

Quam injusti nesciunt.

44. Amor amat silentium,
Placet ei suspendium,

Id est contemplatio ;
Amori multiloquium
Est omnino contrarium

Et ejus turbatio.

45. Amor summe delicatus,
Esse debet eliquatus

Ab omni contagio ;
Nihil admixtum habeat,
Nulla in eo maneat

Obliqua intentio.

46. Amor idem in se manet
Et semper in se permanet

Locus amicitiae;

Amor nutrit unitatem,

Simul et stabilitatem

Fortis patientiae.

47. Inimicis est amicus
Et nulli est inimicus,

Sed cultor justitiae,
Culpam odit, non naturam,
Omnem cernit creaturam

Columbina facie.
48. Tanta flamma est amoris,
Tanti amor est ardoris,

Ut exstingui nequeat;
Nullis aquis exstinguitur,
Nec flumine obruitur,

Quin amplius ardeat.

49. O quam amplum palatium
Caritatis est gremium,

In quo omnis recipit ;
Et invidis et ingratis
Sinum pandit pietatis,

Nullum a se excipit.

50. Amor est vita omnium,

Unum est necessarium ;

Omnis virtus alia
Sine eo non proficit,
Et delinquit et deficit,

Et nihil sunt omnia.