SALERNITANA 227

facto hoc certum esse: viros, Pignatelli legitimos quasi - possessores iurispatronatus fuisse, idemque per venditionem honorum Ecclesiis pertinentium in Ianuarium transtulisse, nec pretium oh iuspatronatus bonis inhaerens auctum fuisse. Etenim capitis libellarum 11000 pro dicta emptione solu- ti, annua foenera ad rationem quincuncem producere li- bellas 550, quae adamussim repraesentant reditus bonorum quae in contractum deducta sunt. Ceterum simoniae crimen per se gravissimum non praesumi, . sed concludentissime esse probandum.

Nec obiiciendum cum abbatiali Ecclesia s. Petri, cuius bona evanuerunt omnino, evanuisse et iuspatronatus equiti Mormile eiusque successoribus concessum. Ius namque de quo quaestio erat, non fuisse uni abbatiali Ecclesiae coar- ctatum, sed et Grancias Ecclesias s. Mariae Lauretanae et s. Mariae coronatae comprehendisse.

Item nec valere opponere venditionem a Pignatellis absque Apostolica venia peractam fuisse, ideoque in radice nullam evasisse, quia nec dominium in emptorem Mastran- gelo transferri poterat. Cum enim undique convaluerit con- ventio circa dominii acquisitionem, et circa iurispatronatus translationem convaluisse dicendum esse.

Tandem nec valere adducere praecipuum contractus obiectum ex contrahentium voluntate fuisse alienationem iurispatronatus, quia de hoc primo loco actum est. Quod enim pro rei nobilitate primo loco in scriptura occurrit, haud fuisse praecipuum contractus obiectum ostendi ex ipsius conventionis inspectione.

Pro secundo capite demonstrationem mutuabatur defen- sor ex illo « patronum faciunt dos, aedificatio, fundus » ostendens: titulum dotationis et aedificationis in themate haberi. Ianuarium namque Mastrangelo utramque Ecclesiam dotasse, dum ipse in chirographo diei 7 Augusti obligationem, suscepit ferendi omnia onera, et ea omnia adimplendi quae cultum vel ipsius fabricae Ecclesiae manutentionem respi-